Dichterbij dan ooit …..

Dag 18

DON’T MESS WITH THE LIONS

Eerste volle dag Tembe en achteraf blijkt het een dag met en gouden randje te zijn. Het is vroeg en koud als we vertrekken en waar we ook kijken, er zijn beesten te ontdekken. Die zijn ook allemaal net wakker geworden. Binnen een half uur krijgen we de eerste grote verrassing. Een groep leeuwen die ons de weg versperren. Ze liggen midden op het pad, staan op, slenteren onze richting uit om vervolgens pal voor onze auto te gaan liggen. Kijken uitdagend naar ons met een blik van: probeer hier maar eens langs te komen. Nou dat gaan we dus niet doen.

Iets verderop slenteren er nog een paar leeuwinnen. Gaan het bos in, komen even later weer te voorschijn en onze richting uit. We blijven hier een poosje staan want wat is er nu mooier dan de koning van de jungle van zo dichtbij te bewonderen? Zie de volgende vier videos op een rijtje ….

Uiteindelijk besluiten we de leeuwen alleen te laten en keren. Nog geen tien minuten later stuiten we op giraffes die aan het ontbijten zijn en ons met een hooghartige blik bekijken. Je vraagt je dan werkelijk af, wie is wie nu aan het bekijken?

Verder zien we het gebruikelijke maar dat valt een beetje in het niet bij al het moois waar we de ochtend mee zijn begonnen. Tijd om te gaan ontbijten en even alles te laten bezinken.

EEN KLEINE SIËSTA

Terug in mijn tent eerst maar het zand van me afgespoeld onder de buitendouche. Het is inmiddels warm. Ik besluit even op bed te gaan liggen en voor alle zekerheid zet ik de wekker. Geen overbodige luxe want anders zou de middagsessie er bij ingeschoten zijn.

TERUG HET PARK IN, EN DAN ….

Onze gids zegt dat hij een vermoeden heeft waar een deel van de olifanten zijn. We gaan een pad in waar ‘NO ENTRY’ staat en waar aan het begin twee boomstammen de weg versperren. Die zijn zo aan de kant gelegd natuurlijk en dat doet hij ook. We rijden naar een open gedeelte met veel water en daar staan inderdaad een aantal olifanten die aan het spelen zijn met water. We kunnen er niet te dicht bijkomen want het speelt zich af aan de overkant van het water. Op de terugweg wordt ons de weg versperd door een paar heel grote joekels. Eerst rijden we een stukje achteruit en dan keert hij de safari-auto. De olifanten lopen nu achter ons.

Het lijkt of ze dat heel sloom doen maar ze nemen wel grote stappen en komen dichterbij. Terwijl wij de twee grote olifanten in de gaten houden komen er van rechts en links ook olifanten uit het bos. We zij compleet ingesloten. Er zit niets anders op dan van de weg af te gaan en in de bosjes te gaan staan. Gelukkig heeft de auto zo’n sterke motor dat dat geen probleem is. Menig struikje wordt omver gereden maar we zijn wel van het pad. Volgens de gids is dat het voornaamste. We moeten ze niet blokkeren. Zegt nogmaals dat we stil moeten zijn en vooral geen rare bewegingen moeten maken.

De olifanten lopen rakelings langs ons heen en ik ben nog nooit zo dicht bij zo’n kolos geweest. Letterlijk en figuurlijk adembenemend. Carol barst in tranen uit. Ze zegt van emotie, om deze geweldige ervaring, maar ik heb mijn twijfels.

Wat een belevenis was dat, we zijn er stil van en zitten alleen maar naar de kudde te kijken alsof we voor het eerst een olifant hebben gezien.

ZONSONDERGANG EN BABYPOEP

Tijdens de stop met de sundowner, die weer schitterend is, laat de chauffeur ons een monkey-orange zien. Dat zijn vruchten die groter zijn dan een sinaasappel maar kleiner dan een meloen en ze hangen hier in overvloed aan de bomen, in oranje en groene kleuren. Hij hakt er één doormidden en de brij die dan zichtbaar wordt lijkt bijna op babypoep. In ieder geval ziet het er niet smakelijk uit. Maar schijn bedriegt; het is overheerlijk. Is nog het beste te vergelijken met banaan met een lekker smaakje erdoor.

DINER EN EEN VUURTJE

We verlaten het schitterende park en rijden, lekker ingepakt in dekens, in het donker terug naar de basis. Het is te laat om me te gaan omkleden en ik plof neer bij het vuur om daarna te genieten van een heerlijk diner. Deze avond kan ik mijn tent wel alleen vinden, zeg ik tegen de dame die me wil brengen. Ik neem onder de sterrenhemel nog een douche en duik mijn bed in. Het is nog geen negen uur.