Het gaat goed met mij, écht ….

Dag 15

VROEG UIT DE VEREN

Mensen die mij kennen zullen zich afvragen of ik ziek ben. Zit vóór zes uur ’s ochtends op de veranda met een kop thee en lig ‘s avonds rond negen uur in bed. Het leven is hier totaal anders. Om zes uur is het donker dus je verschuift je ritme. Nooit gedacht dat dit me, ik ben meer een avondmens, zo zou bevallen. Je één voelen met de natuur is echt geweldig.

HLUHLUWE IMFOLOZI PARK

We bezoeken vandaag het ‘Hluhluwe Imfolozi Park’. Er is geen hond, kan ook niet want die mogen er niet in, maar het is bijna angstvallig stil en dan bedoel ik qua bezoekers. Bij de poort moet Trienke de auto openen en wordt er gecontroleerd of we niets bij ons hebben wat verboden is. Aan de muur hangt een grote plattegrond en daarop zijn aantekeningen gemaakt waar de laatste tijd wilde beesten zijn gezien.

WE ZIEN ALLE BEESTEN VAN ZÓ DICHTBIJ!

Aan beestenboel is hier geen gebrek. We zien van alles en ik ga zowaar ook al dieren ontdekken. Kan ook bijna niet anders want ze staan wel heel dicht bij het pad en ze zijn absoluut niet schuw in dit park. Vooral de knobbelzwijnen blijven hier doen waarmee ze bezig zijn, gewoon eten van het lekker malse gras.

In Limpopo wisten ze niet hoe hard ze weg moesten lopen met hun staart als een antenne in de lucht. Wat me opvalt is dat de dieren hier veel in groepen bijeen lopen. Ook een groep van zebra’s, impala’s en wildebeesten is heel normaal.

MODDER-BUFFEL

We zien een groep buffels rechts van de weg en vergeten bijna die ene die naast de weg die net een modderbad heeft genomen. Beslist niet moeders mooiste.

VOGELSPOTTERS PARADIJS

Ook is het hier een eldorado voor vogelspotters. De sterling fladdert rond een hoop poep en het duurt even voor ik hem zo op de foto krijg dat zijn blauwe kleur goed zichtbaar is.

WAAR ZIJN DIE OLIFANTEN TOCH? NOU JA, HIER DUS!

We hebben net tegen elkaar gezegd dat we nog geen olifant hebben gezien. Dat hebben ze zeker gehoord want even later zien we er een paar. We zijn er redelijk dichtbij en blijven op onze hoede. Je weet tenslotte nooit hoe ze gaan reageren.    We rijden rustig verder en net voor een bocht wordt ons de weg versperd. Een kudde, van meer dan honderd olifanten loopt voor ons op de weg. Ze lopen rechts en links het bos in maar we kunnen er ook niet langs.

WEGVERSPERRING VAN NATUURLIJKE AARD

Voor ons verspert de auto van een ranger de weg maar dat is echt niet nodig want dat risico gaan we echt niet nemen. We bekijken het tafereel een poosje en besluiten dan om te keren. Helaas vervalt nu ook de picknick aan de rand van de rivier maar we zoeken een andere plek op. Tafeltje wordt weer gedekt en we genieten van het lekkers dat Trienke heeft meegenomen.

Bij het verlaten van het park wordt de auto weer geïnspecteerd of we niets hebben meegenomen uit het park.

BOODSCHAPPEN DOEN

Daarna nog langs de Spar, DE winkel hier in Afrika. Het valt me op hoe uitgebreid het assortiment is. Het is heel druk maar wel gezellig. Er staan veel manden met gemalen kruiden. Helaas staan er geen namen bij een behalve een paar basis kruiden zoals, paprika en kardemom herken ik niets.

De verkoopster noemt ze allemaal op en vraagt of ze het goed heeft gedaan. Ik kan er alleen maar om lachen, ze kan me van alles wijsmaken. Nog wat lekkers en verse eieren ophalen bij Grannies Kitchen en dan kunnen we weer huiswaarts.

WHAT-A-DAY!

Het was een succesvolle dag met heel veel wild en vooral de olifantengroep was werkelijk fantastisch. ‘S Avonds met Trienke uit eten geweest. Zij wist een leuk restaurant waar het eten prima was. Helaas was het bij aankomst gesloten. De dagelijkse stop voor elektriciteit was ingegaan. Dan maar naar een ander restaurant en daar was ook niets mis mee.