Het Schrijfproces – deel 3.

Zodra je hebt besloten om een boek te gaan schrijven wil je natuurlijk ook dat het uitgegeven wordt. Maar helaas ben je niet alleen. Heel veel mensen willen dat. Ik heb wel eens gehoord dat een miljoen mensen met het idee rondlopen een boek te schrijven.

In principe kom je, tenzij je al een reputatie op dit gebied hebt opgebouwd, bij een uitgever op de slush pile (enorme stapel met ongelezen manuscripten) te liggen.

Het is heel normaal dat je, nadat je jouw concept klaar hebt, en volgens de richtlijnen van de uitgever hebt opgestuurd, een maand of vier moet wachten voordat je een reactie krijgt. Dat zal, zeker in het begin, regelmatig een afwijzing zijn. Ook J.K. Rowling kreeg maar liefst van 12 uitgevers een afwijzing voor iemand vond dat Harry Potter wel een aardig verhaal was. Het resultaat kennen we allemaal; inmiddels zijn er van haar eerste Harry Potter boek meer dan 125 miljoen exemplaren verkocht. Daar putten we dan maar moed uit alhoewel ik met een aantal nullen minder ook al heel gelukkig zou zijn.

Het is niet niks wat een uitgever allemaal in je investeert als hij besluit je boek uit te geven. Ik noem het uitgevers-GEKTE. Geld – energie – kennis – tijd en emotie. Dat stopt hij er allemaal in en maar afwachten of en zo ja hoeveel eruit gaat komen.

Als een uitgever je boek uit wilt geven dan gaat hij ook alles bepalen. Dat is logisch want de risico’s zijn ook voor hem.

Maar wat als je dat nu niet wilt? Dan blijft er maar één ding over en dat is self-publishing. Dat is enorm in opkomst. Je kunt het ook vrijheid blijheid noemen. Het moet wel kunnen want de investering moet ook van jou komen. Het voordeel is dat je alles echt zelf kunt bepalen.

Stel dat ik voor een uitgever zou kiezen, waar ik me dan aan moet houden?

Dit zijn de regels waarmee ik dan te maken krijg:

  • Natuurlijk moet het foutloos zijn. Dat blijkt een utopie te zijn want het schijnt dat een manuscript gemiddeld 27 keer nagekeken moet zijn voor het foutloos is. Ga daar maar eens aanstaan. In ieder geval moet ik wel proberen een zo foutloos mogelijk manuscript in te leveren. Voor de spelling gebruik ik het Groene Boekje;
  • Het moet een duidelijk leesbaar lettertype zijn. Dat lijkt simpel maar ik heb toevallig recentelijk meegemaakt dat iemand zei: ik kijk altijd als eerste naar het lettertype en dat was in het boek dat ik pas van jou heb gekocht nou niet bepaald mijn smaak. Normaal gesproken had ik het niet gekocht. Een ander schreef: ik was al verkocht toen ik het lettertype zag. Het las zo lekker weg. Ik ga dus op zeker en gebruik de meest gangbare lettertypes. Dat zijn 12-punts Times New Roman of Courier;
  • Een geschreven manuscript nooit inbinden of vastnieten. Losse blaadjes met een postelastiek er omheen is het meest gangbare. Het exemplaar is dan eventueel door de uitgever gemakkelijk te kopiëren;
  • Gebruik wit papier met zwarte letters en éénzijdig bedrukt;
  • De pagina’s genummerd en een voetnoot met daarin vermeld de (werk)naam van het boek en/of mijn eigen naam;
  • Titels of hoofdstukken mogen een groter lettertype hebben;
  • Bij iedere nieuwe alinea inspringen, behalve bij de eerste regel van een nieuw hoofdstuk en bij de eerste regel na een witregel;
  • De regelafstand op 1,5 instellen. Zodoende is er voldoende ruimte voor de redacteur om aantekeningen te maken;
  • Elk nieuw hoofdstuk op een nieuwe pagina beginnen;
  • Een voorblad maken met daarop vermeld de titel van het boek en mijn naam- en adresgegevens, telefoon en e-mailadres. Mijn facebook pagina en mijn website over mijn boek vermelden. Mijn website goed bijhouden en zorgen dat er geen onjuistheden in staan;
  • Een synopsis toevoegen. Synopsis is in het kort aangeven waar het boek over gaat. Wie de hoofdpersonen zijn. Welke conflicten er in voorkomen en hoe die worden opgelost. De afloop van het verhaal beschrijven. Welke structuur ik heb gebruikt, bijvoorbeeld in chronologische volgorde of met flashbacks. Hoeveel delen/hoofdstukken het boek bevat en uit hoeveel woorden het bestaat. Proberen dat in maximaal 2 à 3 pagina’s samen te vatten;
  • En dat alles met een begeleidende brief naar de uitgever sturen. De uitgever vooral niet onder (tijds)druk zetten. Niet over geld hebben, dat komt als het boek acceptabel blijkt te zijn. Niet vermelden hoeveel en welke uitgeverijen het manuscript reeds hebben ontvangen en het hebben afgewezen. Zoveel mogelijk openlaten en vooral niet op de stoel van een uitgever gaan zitten. Recensies van eerdere boeken of korten verhalen mogen wel, in beperkte mate, worden vermeld. Echter wel op een bescheiden manier;
  • Mijn manuscript naar enkele uitgevers sturen. Stuur ik het maar naar één dan kan ik dat ook vermelden in mijn brief;
  • Me oriënteren naar welke uitgevers ik het manuscript ga sturen. Het heeft natuurlijk geen enkel zin om een thriller naar een uitgever te zenden die zich alleen met wetenschappelijk issues bezighoudt. Mijn manuscript moet wel binnen het kader van de uitgeverij passen. Een lijst met adressen samenstellen en alvast proberen te achterhalen aan wie het moet worden geadresseerd.

En dan is het afwachten op een reactie. Dat kan zijn:

  • Een afwijzing.
  1. Dat kan een standaardbrief zijn. Dan is het duidelijk dat ik bij die uitgever geen schijn van kans maakt. Jammer maar helaas;
  2. Is het een afwijzing met argumenten. Dan mijn manuscript nog maar eens kritisch bekijken en leren van de opmerkingen. Ben ik na het aangepast te hebben nog steeds van mening dat het een goed boek is dan nog maar eens proberen bij een andere uitgever. Krijg ik weer een afwijzing dan is het tijd om me te gaan beraden om een deskundige in de arm te nemen die me advies kan geven;
  3. Een eventueel. Krijg ik bericht dat het op dit moment nog niet is wat ze ervan verwachten maar dat het, met bepaalde aanpassingen, eventueel wat kan worden dan is er duidelijk werk aan de winkel. Met de gemaakt opmerkingen het manuscript aandachtig gaan lezen en bewerken, een tweede poging wagen bij die uitgever en verwijzen naar hun eerder gestuurde brief;
  • Een acceptatie. Dan hang ik de vlag uit.

Stel dat er een acceptatie komt. Dromen mag toch? Hoe dan verder?

Bij een acceptatie neemt de uitgever het heft in handen. Wat er allemaal nog bij komt kijken vertel ik in mijn volgende blog over self-publishing. De te nemen stappen zijn namelijk identiek. Alleen als je een uitgever hebt gevonden voor je boek zullen die werkzaamheden uit handen worden genomen. Bij self-publishing moet je het allemaal zelf organiseren. Daarom twijfel ik ook wat ik zal doen.

Wordt vervolgd.

Author

Van jongs af aan heeft reizen me gefascineerd. Was toen niet in de gelegenheid om dat te verwezenlijken maar haal nu dubbel en dwars de achterstand in. Geniet met volle teugen van al die mooie plekken op deze wereld en niet te vergeten van de veelzijdigheid van zijn bewoners. Probeer zoveel mogelijk uit het leven te halen want de eeuwigheid is me nooit beloofd.

13 comments

  1. Elly,
    Allemaal vragen :-). Ik ken dat.
    Neem eens contact op met http://www.met-k.com. Karin Ramaker. Zij heeft ervaring met beide manieren. Dus zelf uitgeven en uitgegeven worden. Karin is helder en recht voor zijn raap. Kijk maar eens rond op haar blog.
    Groet, Liesbeth XX

      1. Ja wat een werk he. Alleen de echte doorzetters gaan ergens komen, zoals jij dus.
        Het eerste punt komt me zo bekend voor bij het schrijven van boeken op kleine schaal. Ik laat het door verschillende mensen screenen op fouten en dan nog, als het helemaal klaar is, kom ik er soms nog tegen…..
        Veel succes, je kunt het!

  2. Wat een werk zeg, al die zaken waar je rekening mee moet houden. Maar het lukt je vast en zeker. Daar ben ik van overtuigd. Veel succes!!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *