Ik heb vanmorgen ontzettend gelachen. Voor ik de stad in zou gaan toch eens even gecontroleerd hoeveel geld ik nu gisteren bij de grens van Paraguay uit de muur had getrokken.

Het volgende had gisteren plaats gevonden. Ik dacht dat ik 16.000 guarani moest betalen voor mijn 6 uur durende reis met een uitstekende reisbus van Chiudad del Este naar Acunsion. Bedacht dat het wel eens rond de € 75 zou kunnen zijn. Dus met dat in mijn achterhoofd ga ik naar de ATM en tik in dat ik 50.000 wil hebben en loop terug naar het loket. Maar dat was niet goed ik had het verkeerd begrepen het was 60.000 guarani. OK ! Ik weer terug en trek nogmaals 50.000.

Ik vroeg me toch af wat ik nu gisteren had gepind en toen ik dat zag heb ik smakelijk zitten lachen. Zeggen en schrijve 2 maal € 10,73 was er afgeschreven. Of wel de hele reis had me dus € 12,88 gekost.

Gelijk vanmorgen maar bij de bank gaan pinnen en heb het lieve bedrag van 1.000.000 opgenomen. Ja echt ! 1 miljoen maar ze vliegen als vlinders uit je handen hoor.

Daarna een beetje door de stad gelopen, niet te veel want mijn voeten vinden dat weer niet goed en maar veel gebruik gemaakt van taxi’s om van de ene bezienswaardigheid naar de andere te gaan. Overal zijn ze aan de weg aan het werken. Ook op trottoirs worden herstelwerkzaamheden uitgevoerd. Ze storten dan wat beton en bouwen daaromheen met stenen een kleine afzetting. Te knullig voor woorden eigenlijk. Ik vind dit geen leuke stad. Er heerst een heel aparte sfeer. In het verkeer is men behoorlijk agressief, gaat wat worden als ik morgen zelf moet gaan rijden, de stad is vies en rommelig en overal ligt zwerfvuil. In winkels en restaurants is men niet aardig. Hier is de klant beslist geen koning. Nog een bezoek gebracht aan het oude station met zijn oude wagons. In één van de restauratiewagens staat de kast nog steeds gevuld met drank. Of dat echt is weet ik niet.

Op tijd weer terug naar mijn hotel en vanavond mijn administratie voor IBV bijgewerkt, moet ook gebeuren.

Author

Van jongs af aan heeft reizen me gefascineerd. Was toen niet in de gelegenheid om dat te verwezenlijken maar haal nu dubbel en dwars de achterstand in. Geniet met volle teugen van al die mooie plekken op deze wereld en niet te vergeten van de veelzijdigheid van zijn bewoners. Probeer zoveel mogelijk uit het leven te halen want de eeuwigheid is me nooit beloofd.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *