OP SAFARI

Dag 3

OCHTENDSTOND …..

Het was een vroegertje. We moesten ons om 6 uur melden. Het was veel lichter dan we hadden verwacht. Vlug een klein hapje gegeten en toen op pad. Het was een vrouwen aangelegenheid want Jur besloot om uit te slapen en was van plan om van het zwembad bij hun huisje te genieten. (Volgens mij is het niet verder gekomen dan een plan) en Léon ging mountainbiken. Het trok me bij voorbaat al niet en toen ik een klein gedeelte van het pad had gezien wist ik al dat dit geen traject voor mij was. Neeltje, Pien en ik gingen dus mee met de ochtendgame.

Wat was het koud! Brrr. Het was in een heel ander gedeelte, veel gezien maar helaas geen luipaard en ook geen giraffe. Omdat we aan het einde van de rit, van collega-rangers, hoorden waar een kudde olifanten liep, daar nog snel heen getuft. Ze waren lekker bezig met zijn allen en menig boompje en struikje ging eraan. Zodoende kwamen we veel later terug dan oorspronkelijk de bedoeling was. Léon had na zijn eerste rondje en een duik in het zwembad nog een tochtje gemaakt. Had oog in oog met apen gestaan en ook veel andere beesten gezien. Het ontbijt was zo uitgebreid dat we besloten er maar een brunch van te maken want om nu over een paart uurtjes weer te eten zagen we niet zitten.

SERINGA

Iedereen wilde nog even genieten van de rust en de heerlijke geuren opsnuiven van de seringa boom. Die met zijn mooie kleuren van roze naar paars daar in overvloed staan. De lucht is zwaar geparfumeerd door de bomen. De oranje besjes hangen in grote trossen in de boom en wat we ontdekten was dat deze bomen vooral uitgezocht werden om nestjes te bouwen. Heel veel bij elkaar en de vogeltjes vlogen in en uit om de kraamkamers op orde te brengen. Het geluid dat ze daarbij maakten was oorverdovend.

CHAUFFEUR FOETSIE (MAAR DAARDOOR WÉL EEN GIRAFFE GEZIEN!)

Helaas moesten we vertrekken want de crew moest nog even rusten om daarna weer vol aan te bak te gaan en een vliegtuig vol mensen te bedienen en veilig op Schiphol af te leveren. Er waren duidelijke afspraken gemaakt met de chauffeur die ons had gebracht. Toen die niet op het afgesproken tijdstip aanwezig was hadden we al een vreemd gevoel. Na anderhalf uur werd het al heel vervelend en besloot Léon om iets anders te gaan regelen. Dat is natuurlijk niet zo simpel als je ruim een uur van de dichtstbijzijnde plaats zit. De leiding van Kololo kreeg het gelukkig voor elkaar en na wat zweetdruppeltjes (en een licht gevoel van paniek) vertrokken we.

Bijna aan het einde van het park kregen we nog een grote verrassing. Een enorm grote giraffe stond aan het hek en het leek wel of hij ons gedag kwam zeggen.

We gaven allemaal een gilletje van blijdschap. Stoppen om een foto te maken zat er niet in we moesten proberen de schade van de verloren tijd tot een minimum te beperken. Dat is redelijk gebeurd. Bij het hotel, stond de chauffeur te wachten die mij diezelfde avond nog naar Pretoria heeft gebracht.

Over de auteur : uiteraard is de auteur Elly van Driel. Tijdens haar reis, echter, plaatst Elisabeth de verslagen en foto’s. Om die reden staat haar naam hieronder. Zij verblijft, overigens, gewoon in het (te) koude Nederland 😉 Het is dat u het weet!

Deze slideshow vereist JavaScript.