Wat er ook gebeurt, mijn vakantie kan niet meer stuk

WAT EEN GEWELDIGE DAG

Dag 1 | 21 september 2022

Geheel volgens planning werd ik midden in de nacht, zo voelde het in ieder geval, door Alexandra en mijnheer Van Gogh afgezet bij airport Nice. Alles verliep gesmeerd. Ik was al ingecheckt dus dat was alleen koffer afgeven en door de controle. Bagage werd gelukkig doorgelabeld naar Johannesburg. Direct na de start vlogen we over mijn woonplaats maar toen zaten we al veel te hoog om mijn huis te kunnen zien. Vlucht verliep prima en een heel leuk gesprek gehad met stewardess Saskia. Waarover? Nou, wat zou je denken van KLM-items? Ze was al enthousiast maar nu helemaal.

ACCLIMATISEREN OP SCHIPHOL

In Amsterdam was het een paar uur wachten voor de vlucht naar Johannesburg vertrok. De tijd gedood in de lounge en me heel erg ingehouden bij de ontbijtbar. Ik heb me voorgenomen deze vakantie er geen kilo’s bij te kweken en toen was het  moment suprême en ben ik heel dom geweest. Hoe dom? Nou heeeel dom. Ik was zelfs van de lijst van passagiers afgehaald omdat ik me niet op tijd meldde. Ik zat braaf te wachten bij gate E22. De purser die door Léon was ingeseind dat ik meeging zag mijn naam op de lijst verdwijnen en meldde dat bij hem. Die belde me en vroeg waar ik was. Nou, gewoon bij de gate tot ze gaan boarden. Maar daar zit je niet want iedereen is al aan board. Toen bleek dat ik bij de verkeerde gate zat, het moest E20 zijn. Léon kwam me toen hoogstpersoonlijk ophalen en als een trotse (bonus)mama liep ik met de knappe gezagvoerder door de slurf naar het toestel Als ik echter aan mijn stommiteit terugdenk krijg ik het weer benauwd. Zou oom alzheimer dan toch stiekem zijn werk aan het uitvoeren zijn? Laten we hopen van niet

SCHITTERENDE ROUTE

De volgende uren waren geweldig. Zelfs de piloten waren blij met de route die we vlogen. De normale route is eigenlijk van Amsterdam naar Johannesburg in een rechte lijn naar beneden (op de kaart gezien) maar om optimaal gebruik te maken van de wind was het vandaag anders. Via Duitsland en de Oostenrijkse alpen zakten we af naar Italië en konden we vanuit de lucht de rode daken van de stad Venetië, badend in de stralende zon, bewonderen. Vervolgens via de hak van de laars van ItaIië langs Griekenland richting Egypte met een blik op de Rode Zee en daarna in een rechte lijn, over de Sahara, richting Johannesburg. Voor de bemanning was het heel lang geleden dat ze deze fantastische route met zulk mooi weer vlogen. Leuk om dan te zien hoe ook zij, die al tientallen jaren vliegen, hier nog steeds van kunnen genieten. Tijdens de vlucht heel veel uitleg gekregen en wat zou ik dat graag in het echt hebben willen doen. Wat een schitterend beroep hebben die mensen toch.

VUURWERK

Bij het vallen van de duisternis hebben we een schitterende lichtshow gezien, we vlogen boven een gigantisch onweer. Een paar buien die, dat konden we zien op de radar, zaten tegen elkaar aangeplakt. Toen de rust weergekeerd was werden we getrakteerd op een hemel met miljoenen sterren. De een nog groter en stralender dan de ander. Wat een feest. Ik denk dat ik de bemanning wel gek heb gemaakt met al mijn vragen maar dat hebben ze me in ieder geval niet laten merken. Na de perfecte landing, hoe kan het ook anders met zo’n bemanning, hadden we nog een etappe te gaan. Op naar het hotel.

SERIEUZE AANPAK

Wat werd dat vervoer serieus aangepakt hier, alles in het kader van de veiligheid. Eerst allemaal op het vliegveld verzamelen. Toen onder begeleiding/bewaking naar een bus. Voorop een auto met zwaailicht en ook eentje achter ons. Rode verkeerslichten werden genegeerd en het verkeer werd gewoon op het kruispunt stilgezet. Was best spectaculair en een mooie afronding van een geweldige dag.

Die neemt niemand me meer af.