Vanmorgen vol goede moed richting station vertrokken. We waren van plan om met de trein naar Ajaccio te gaan en het viel ons al op dat we niet alleen waren. Toen de trein arriveerden stapten er een paar mensen uit en er stonden denk ik zo’n 50 man om in de trein te stappen. Zegge en schrijve 2 wagons en er waren geen zitplaatsen meer. We hebben het even aangekeken en toen besloten: dit willen we niet.
Wij terug naar de balie en ons geld teruggevraagd. Was geen enkel probleem. Daarna naar de apotheek om pillen te halen voor beginnende blaasontstekingen de kop in te drukken en toen naar de auto. We laten ons natuurlijk niet kisten door de SNCF dan gaan we gewoon met de auto. Een half uurtje later, na een korte WP van Alexandra moesten we stoppen bij een overweg en jawel daar ging ons treintje. Iedereen als haring in een ton en wij lekker comfortabel in de auto.
De rit naar Ajaccio leek minder lang en minder bochtig dan van de week toen we deze rit in omgekeerde richting in het donker hebben gemaakt. In de stad was het druk en we hebben er best een tijdje over gedaan om een plaatsje te vinden. De auto aan het water geparkeerd en eerst ergens koffie gaan drinken. Daar waren we beiden erg aan toe. Toen zijn we in de stad gaan wandelen. Leuke winkels maar het opvallende was dat er ontzettend veel Pharmacie winkels zijn en kinderkleding zaken. Echt belachelijk. Toen we ergens een broodje wilden eten zei de eigenaar: oké, dan moet ik even brood halen en hij weg. Verser konden we het niet krijgen ! Ik ben nog in het geboortehuis van Napoleon geweest.
Is nu een museum. Zoals in elk museum met de nodige gein en ongein. Was wel even leuk. Omdat er geen honden naar binnen mochten is Alexandra buiten gebleven en heeft op een stoeltje rustig zitten wachten tot ik weer terug was. Ook nog even de basiliek binnen gegaan maar die vonden we beiden niet mooi genoeg om daar lang in rond te lopen. Om 4 uur weer richting het hotel gegaan. Daar onze wederwaardigheden van gisteren en vandaag aan het papier toevertrouwd en in het bijbehorende restaurant een hapje gegeten. We zijn beiden moe van het slenteren en het wordt beslist geen latertje vanavond.
