Alle geheimen van het schip

Alle geheimen van het schip

Ik had mijn wekker gezet maar op een verkeerd tijdstip. Gelukkig werd ik wel op tijd wakker, had nog net tijd om iets te ontbijten en toen moest ik me om 8.15 melden om mee te doen aan een excursie ‘From Stern to Bow’ – alle geheimen van het schip.

Het was in één woord fantastisch. Noem een plaats op het schip en we hebben het gezien. Wat gebeurt er veel onder zeeniveau. Complete pakhuizen, koelhuizen, platforms gezien op 8 meter onder water. We mochten in een vriescel. Daar liepen mannen rond met dikke jassen, mutsen en handschoenen. Kwamen wij binnen in onze zomerkleding. Het was volgens de chef min 18 graden. Toen we eruit kwamen moesten we eerst in een defrost-ruimte blijven voor we weer naar de normale temperaturen mochten. Zo jammer dat we geen telefoon/fototoestel mee mochten nemen om dat allemaal vast te kunnen leggen. Het schip is in 2009 opgeleverd en is na die tijd al een keer gerestaureerd.

Begin was voor mij wat moeilijk

We zijn gestart in het theater met een film met erg veel lichtflitsen. Dus ik ben buiten blijven wachten want dan hadden ze me direct weg kunnen dragen. Daarna op en achter het toneel uitleg gekregen hoe daar alles werkt en de kleedkamers met alle kleding van de artiesten mogen bewonderen. Via diverse dekken, op diverse niveaus voorop het schip (dus voor en onder de brug), alleen bestemd voor bepaald personeel, naar het commandodek. De eerste officier heeft daar uitleg gegeven over de apparatuur en over de betekenis van de vlaggen. Helemaal rechts en links op de brug is een smal glazen vloerpaneel. Ik denk 40 centimeter bij 1 meter. Als je daar doorheen kijkt dan zie je de zee. Dat wordt gebruikt bij het aanmeren om dan zo dicht mogelijk de kade te benaderen.

Veiligheid

Op dit moment is veiligheidscode nummer 1 van toepassing, dat is de laagste. Er zijn er drie. De derde hebben ze ooit moeten gebruiken aan de oostkust van Afrika. Daar was het toen erg gevaarlijk De piraten, zo’n 40 bootjes, zwermden om de boot. Normaal gesproken stopt een cruiseschip niet en blijven ze vol gas doorvaren maar juist op die plek had toen een mevrouw besloten zich van het leven te beroven en daar overboord gesprongen. Ze zijn dan verplicht om een bepaalde procedure te volgen. Als ik het goed heb moeten ze dan 12 uur blijven zoeken. Het is daar toen heel hachelijk geweest.

Wat me opviel is dat er ontzettend veel beveiligingsmensen in die ondergrondse gewelven lopen. Onze groep bestond uit een gids, een Engelsman uit Liverpool Alexander John Sloan, een beveiligingsman en vier nieuwsgierigen, waarvan ik er eentje was. Bij iedere ruimte stond dan een beveiliger. We moesten ook diverse keren door controle-poortjes lopen. Bij het tweede poortje bleek dat iemand toch zijn telefoon bij zich had. Dat was verboden en er was geen pardon, die werd gelijk afgevoerd.

IJzeren discipline

Ze zijn ook ontzettend streng voor het personeel. Eergisteren is een bemanningslid te laat teruggekomen van een excursie en heeft de boot gemist. In dit geval dus letterlijk en figuurlijk. Dat was de dag dat wij exact op de laatste minuut aan boord kwamen. Hij neemt nu een vliegtuig naar Cozumel, daar krijgt hij zijn bagage en moet maar zien hoe hij thuiskomt. Krijgt tevens een aantekening en kan nooit meer werken aan boord van één van de boten die bij Carnaval zijn aangesloten. Dat zijn 11 maatschappijen verspreidt over de hele wereld, waaronder de Holland Amerika Lijn.

Ik vroeg aan de First Officer hoe we de verklaring van Trump moesten interpreteren: dat geen enkel schip varend onder de Italiaanse vlag de Amerikaanse water binnen mocht. Hij was een beetje verlegen met mijn vraag en zei dat we maar moesten afwachten en hij er verder ook geen verklaring voor had.

Net operatiekamers

De keukens, en er zijn er heel veel, lijken wel operatiekamers, zo netjes alles er uitziet. Voor ieder gerecht is er een andere keuken. Geweldig om dit te zien. Dan heb je natuurlijk de bakkerij, de slagerij en de groenteafdeling. Laten we vooral de afdeling patisserie niet vergeten. De wasserij, de strijkafdeling plus een soort drycleaning. Er zijn nu 44 verschillende nationaliteiten onder de personeelsleden aan boord. Alles is super georganiseerd en geautomatiseerd. Ze proberen wel de kosten te drukken. In vergelijking tot zo’n 5 jaar geleden zijn de kosten van alles verhoogd en de prijzen van de cruisen verlaagd.

Waar ze o.a. op hebben bespaard is het volgende. Bij een groep Duitsers hebben ze alles wat na het eten in het restaurant op hun bord bleef liggen geïnventariseerd en kwamen tot de ontdekking dat ze niet van brood en eieren hielden. Vervolgens hebben de menu’s voor de Duitsers aangepast en in één week scheelde dat 50 kilo eieren die anders normaal gesproken werden weggegooid.

Bezuinigen, zonder aan kwaliteit in te boeten, staat hoog in het vaandel

De borden die in het restaurant per tafel worden uitgeserveerd, gaan ook nu nog op dezelfde manier terug. Als een tafel uit één nationaliteit bestaat, weten ze uiteraard aan het nummer van de hut dat men heeft, dan wordt ook bijgehouden hoeveel er gemiddeld van alles terugkomt. In de loop van de week wordt dan de hoeveelheid voor zo’n tafel aangepast. Dat is ook de reden dat bij het toewijzen van een plaats aan de tafels zoveel mogelijk getracht zal worden om gelijke nationaliteiten bij elkaar te zetten. Zodra we een haven uitvaren is er genoeg voedsel en water aan boord voor drie weken, daarna wordt het een probleem.

Afval scheiden

Het afval wordt in 20 verschillende soorten gescheiden. Alles wordt zo klein mogelijk gemaakt. Het glas wordt versplinterd, plastic in elkaar geperst. Van de etensresten gaan sommige dingen de zee in, voedsel voor de vissen en al het andere wordt afgevoerd in de havens.

Eén van de grootste problemen aan boord zijn de toiletten. Als het toilet verstopt raakt, men kan in een lijn van een aantal hutten vaststellen welke hut het probleem heeft veroorzaakt, dan betaal je een behoorlijk bedrag voor het ontstoppen. Als er door jouw schuld meerdere toiletten verstopt zijn geraakt dan draai je ook voor die kosten op.

Ambachtsunits

Ook was het leuk om al die kleine ambachtsunits te bekijken. Houtbewerking, een naaiatelier, stoffeerderij waar stoelen opnieuw werden bekleed en nog een paar van die eenheden. Eigenlijk is alles aan boord wat je in een kleine stad ook hebt.

Het vreemde is, als je daar dan rondloopt heb je echt geen besef dat je 8 meter onder zee bent. Daar zijn ook de hutten van de medewerkers, die slapen met zijn 2-en in een hut. Dat zijn normale hutten, zoals de binnenhutten maar dan wel met stapelbedden. We hebben de hut van de vrouwelijke gids, die de Italianen onder haar hoede had, mogen zien. Daar was de oorlog uitgebroken. Ik zou iemand nooit mijn kamer laten zien als die er zo uitzag.

Captainshut

Heel toevallig stond de deur van de hut van de captain open en hebben we daar ook een blik naar binnen mogen werpen. Dat was nou exact wat je van een captainshut verwacht. Ruim, leren bankstel, groot mahoniehouten bureau. Veel, heel veel apparatuur en een aparte slaapkamer. De vrouw en kinderen van een captain mogen altijd voor niets meevaren. Maar dat is best een belasting voor ze want het is veel uren draaien en dan daarnaast ook nog tijd besteden aan vrouw en kinderen vergt heel veel energie. Er is nog zoveel te vertellen wat er allemaal gebeurt op zo’n schip maar ik zal het hier maar bij laten. Vooral de organisatie van dit alles vind ik helemaal geweldig.

Luieren op het balkon

De rest van de dag geluierd. Lekker op het balkon in de zon gelegen.

’s Middags nog naar een bijeenkomst geweest, waar de gastheer de gids van vanmorgen was, over de geschiedenis van Costa. Best interessant. Ook een aantal dingen die ik die morgen met eigen ogen had gezien kwamen aan de orde.

Tijdens het diner in het restaurant ging het personeel aan het eind uit hun dak en gaven een leuk optreden op lekkere muziek. Zo is een zeedag echt niet vervelend. Zie filmpje bovenaan dit bericht.

Op de 2 foto’s hieronder kun je ook nog lezen wat de technische gegevens zijn van de boot en wat er per dag aan eten en drinken wordt gebruikt.