Vanmorgen moesten de koffers rond een uur of 7 beneden staan. Dan konden die alvast in de auto worden geladen zodat we na het ontbijt gelijk konden vertrekken voor een lange reisdag.
Helaas ben ik gisteren met de wandeling toch weer gestoken door insecten en ik heb een ontzettende jeuk aan mijn onderbenen. Vannacht een paar keer ingesmeerd en koud gedoucht. Het helpt dan even maar na een uur begint de ellende weer op nieuw.
Na een uurtje zijn we gestopt om de plek waar ooit onder leiding van Simon Bolivar de, Francisco de Paula Santander en José Antonio Anzoátegui samen met het Engelse huurleger de Spanjaarden werden verslagen te gaan bezoeken. Dat was op 7 augustus 1819. Het zijn twee hele grote pleinen die met een klein bruggetje zijn verbonden. Deze gebeurtenis staat bekend als de slag van Boyacá. Dit was tevens het laatste wapenfeit nadat officieel een Onafhankelijk Colombia uitgroepen zou worden. Dit feit wordt ieder jaar nog in Colombia gevierd.
Helemaal boven staat een enorm stadbeeld van hem met daaromheen 5 engelen. Die symboliseren de 5 landen die onder zijn leiding van de Spanjaarden zijn bevrijd. Colombia, Ecuador, Venezuela, Peru en Bolivia het land dat ook naar hem is vernoemd.
Daarna gevlogen naar Medellin. Na de landing zijn we met een busje opgehaald en naar ons hotel gebracht. Bij aankomst in mijn hotel bleek dat mijn koffer open was gemaakt. Er was niets uit (en ook niets in gestopt) maar alles lag schots en scheef door elkaar. Hij zat wel op slot maar is niet opengebroken. Als we naar NL gaan laat ik hem in ieder geval sealen.
Pol was daarna op verkenning uitgegaan en had een heel leuk Argentijns steakhouse gevonden gelukkig niet te ver van het hotel wat zeker op de terugweg heel erg fijn was. Het bleek een goede keus, was gezellige plek en eten uitstekend. Werd al met al een heel leuke avond.
