Laatste volle dag op Corsica en die gaan we maar goed benutten. Het wordt een ritje naar het zuidelijkste puntje van Corsica namelijk de plaats Bonifacio. De weg er naartoe is weer schitterend. Het begin is een iets betere weg en gelukkig minder bochten en op het vlakke land. Later werd het toch weer bochtig en vooral in de bergen. Het uitzicht op de mooie stranden en de zee is mooi. We hadden in eerste instantie helemaal niet in de gaten dat het eigenlijke stadje op een rotsmassa van ongeveer 80 meter ligt. We dachten dat het een fort was en wilden daar ook wel eens gaan kijken, waarom niet hè, tenslotte waren we er toch ! Maar wat schetste onze verbazing er lag gewoon een hele stad vanwaar vandaan je de heel leuk, goed beschermde haven kon zien maar ook de Middellandse zee.

Ook daar vandaan kun je de zoutpannen zien die in de duinen liggen. Het water is er bijzonder blauw en ziet er heel schoon uit. Ook de kalksteenkliffen zijn vandaar goed te zien.

Boven ook nog een kerkhofje bezocht. Allemaal kleine huisjes die dienst doen als grafkelder en waar hele families in liggen. Een paar heel grote gebouwen staan leeg en zijn duidelijk aan het vervallen. Jammer want de locatie is prima en er zouden geweldige appartementen van gemaakt kunnen worden. Gewoon een dorp apart. We hebben wel het treintje naar boven genomen en uiteraard ook weer naar beneden want het zou anders wel een heel behoorlijk klim zijn geweest.

De lunch was ook weer niet te versmaden en dat hebben we met het diner goed gemaakt door in het hotel een vers gekocht stokbroodje te eten met verse rauwe ham en Corsicaanse kaas. Ook ieder nog een doosje wijn ingeslagen van het wijnhuis Alexandra ! Dat moet goed zijn. We hadden dat van de week al geproefd toen we aan het strand hebben gegeten. Op tijd naar bed gegaan want morgen loopt de wekker om 5 uur (!!) af.

Author

Van jongs af aan heeft reizen me gefascineerd. Was toen niet in de gelegenheid om dat te verwezenlijken maar haal nu dubbel en dwars de achterstand in. Geniet met volle teugen van al die mooie plekken op deze wereld en niet te vergeten van de veelzijdigheid van zijn bewoners. Probeer zoveel mogelijk uit het leven te halen want de eeuwigheid is me nooit beloofd.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *