Vandaag was het de dag van de witte huizen. We zijn achtereenvolgens naar Li-Keng, Wang-Kou, Jiang-Wan en Xiao-gi geweest.
Ik had van de week gemeld dat ik het zo vreemd vond dat de drempels in bepaalde gebouwen zo hoog zijn, inmiddels weet ik wat het betekent. Hoe hoger de drempel hoe hoger de familie in aanzien staat. De huizen in de witte dorpen zijn aan de buitenkant redelijk hetzelfde maar de binnenkant verschilt van huis tot huis. Hoe meer minutieus houtsnijwerk er in en aan een gebouw is hoe hoger het aanzien. Dat aanzien is hier toch wel een puntje. Ik praat heel veel met de gids, dat heb je als je een hele dag met zijn tweetjes bent maar ik val echt van de ene in de andere verbazing hoe het hier ook nu nog er nog steeds aan toegaat. Een vrouw heeft niets te vertellen. Eerst is het de vader waar ze aan moet gehoorzamen, vervolgens haar man en als die is overleden dan de oudste zoon. Er is een boek met regels, ik meen in de 700, waar een vrouw aan moet voldoen wil ze een goede dochter/vrouw/schoondochter/moeder zijn. Mijn bek viel echt af en toe open en dan is zij nog een moderne vrouw. Onbegrijpelijk. Bamboe wordt hier overal voor gebruikt. Jonge bamboesprieten eten ze en verder wordt er heel veel van gevlochten en van de dikkere stammetjes maken ze o.a. platte bootjes. In Li-Keng als eerste naar een tempel geweest en een wierookoffer gebracht. De bedoeling was dat je dan, knielend voor de Boeddha, een wens zou doen en daarna zou een boeddhist vertellen wat hij doorgekregen had en als dat hetzelfde is dan komt het uit. Dus: Hij zei dat ik heel oud zou worden en vitaal zou blijven en laat ik dat nou toch gewenst hebben, dus er zitten hierna nog een paar reisjes aan te komen.
De huizen in de oudheid hadden geen ramen. De mannen waren soms jaren van huis om geld te verdienen en de vrouwen en kinderen moesten beschermd worden. Het daglicht kwam naar binnen omdat er een groot gat in het dak zit. Ook nu nog steeds. Het water wordt opgevangen in grote ronde potten (dezelfde afmeting die ik eergisteren heb gefotografeerd) en dat gebruiken ze o.a. om de was te doen. De meeste was wordt overigens in de rivier met de hand gedaan. De vrouwen zitten dan op hun hurken, echt geen comfortabele houding lijkt mij. Alhoewel binnen die korte tijd dat ik hier vertoef ben ik al aardig aan het hurktoilet gaan wennen.
In het centrum staat een overdekt gedeelte met aan 2 kanten banken. Als iemand in het dorp iets verkeerd had gedaan, dan kwamen daar de mannen uit het dorp bijeen en bespraken welke straf er opgelegd werd.
In het museum is een overzicht van alle hulpmiddelen die men in de oudheid gebruikte om te kunnen overleden o.a. een boot met opbouw van riet. Ziet er heel solide uit. Daar was een groepje vrouwen gekheid aan het maken en die hadden de grootste lol. Ik was schijnbaar voor hun een bezienswaardigheid en ik moet ook zeggen je ziet bijna geen westerlingen. Ik had een foto van ze gemaakt terwijl ze lol aan het maken waren en daarna kwamen ze ons achterna en wilden met me op de foto.
De terugweg hebben we met een bamboevlot afgelegd. Inmiddels was het etenstijd en wij naar het restaurant waar ze hadden besproken. Maar oh wee, er was geen eten, de kok was niet op komen dagen. Oh, geen probleem zij de chauffeur ik ben kok en geef me de ingrediënten maar. Binnen een half uur toverde hij een geweldige maaltijd tevoorschijn. Dat moesten in dit geval dus minimaal 3 gerechten zijn. Het aantal moet namelijk gelijk zijn aan het aantal personen waar je voor kookt, maar mag ook meer zijn. Hij had er 5 gemaakt (rijst niet meegerekend). Het was ook veel te veel. Schijnt ook zo te horen, om aan te geven dat er voldoende is en in beide gevallen dat men het op prijs stelt dat je er bent. Dat laatste uiteraard meer als je bij ze thuis eet maar in dit geval at ik, volgens de kok, bij hem. Getallen hebben hier toch een bijzondere betekenis. Zo staat het getal 8 symbool voor het hoogst haalbare in iemands leven. Een 9 is voor de keizer en dat is zo ver doorgevoerd dat alles door 9 deelbaar moet zijn. Een trap bijvoorbeeld zal een veelvoud van 9 aan treden moeten hebben.
Daarna door naar de tempel voor goede gezondheid waar vroeger alleen maar mannen mochten komen, uitzonderingen waren tijdens hun huwelijk en na hun dood als ze opgebaard werden.
