Ons wekkertje loopt om 7 uur af. We willen voor we verder vliegen naar Iguazu nog even naar de Japanse tuin. Bij het ontbijt komt de aardige ober even een praatje maken en vraagt hoe we het verder van de week hebben gehad. Prima ! We besluiten er vandaag een Den Hoed-dagje van te maken. Dat betekent zuinig zijn. Met een taxi gaan we naar de tuin en zijn daar ruim voor 9 uur. Het ziet er verlaten uit. De chauffeur vraagt voor ons aan de centrale hoe laat het opengaat. Om 10 uur maar we moeten om 11 uur in het hotel terug zijn om op tijd op het vliegveld te zijn dus dat gaat hem niet worden. We worden door de chauffeur gewezen op een rozentuin daar niet ver vandaan. We maken onderweg daar naartoe, door het hek heen, wel een paar foto’s van de Japanse tuin, lekker goedkoop dus geen entree betalen en wel er van genieten. Bij de rozentuin is een heel groot gedeelte waar gesport wordt. Skaters, wandelaars, fietsers alles heeft daar vrij baan. Doet lekker relaxt aan. Bij verschillende beelden probeert Amber dezelfde pose aan te nemen als het beeld en ik probeer het dan te vereeuwigen. 
Mooie tuin met heel veel diverse rozen die allemaal in bloei staan. Daarna gaan we met de taxi terug maar stappen iets eerder, op de hoek, uit om nog even bij Starbuck koffie te gaan drinken. We nemen met zijn tweeën, in het kader van ons voornemen zuinig te zijn, één koek. Daarna naar het hotel onze koffers ophalen en met de taxi naar het vliegveld. Bij het inchecken zit o.a. dezelfde jongeman die ons van de week 60 Euro liet betalen voor overgewicht, aan een van de counters. Ik zeg tegen Amber dat ik daar niet in ga checken en desnoods iemand voor laat gaan. Ja hoor, wij moeten eigenlijk bij hem inchecken en ik laat iemand voorgaan. Amber is het hier niet mee eens en kijkt om zich heen van: hier hoor ik niet bij. Wij komen bij een vriendelijke dame die naar de weegschaal kijkt en vraagt met welke maatschappij we zijn gekomen. Met de KLM zeg ik snel en daar is 23 kilo toegestaan. Ze controleert dat in een boekje en doet vervolgens de labels om de handvatten en weg gaan de koffers. Zo dat is snel verdiend. Ga ik op mijn volgende vluchten overal proberen. Je weet het nooit, niet geschoten is altijd mis. Voor het eerst hebben we enige vertraging. Niet veel, een kwartier maar tot nu toe zijn we altijd te vroeg vertrokken. We gaan met een taxi naar het hotel en dat blijkt in de bush bush te liggen maar is wel erg mooi. Ook de tuin er omheen is prachtig. Het ruikt naar warmte en ik kan me zo voorstellen dat het in de Tropen zo ruikt. Het is inmiddels 4 uur en de inwendige mens vraagt ook wat dus snel het restaurant in. Daarna vertrekt Amber naar het zwembad. Nodigt ook wel erg uit hoor. Ik ga een beetje FB-en en met deze en gene wat bijpraten. Om 7 uur laten we een taxi komen om naar de Tourist Information te gaan om voor morgen en overmorgen alles te regelen maar laten die nu op zaterdag hun deuren sluiten om 7 uur. We gaan dus niet de stad in en spreken met de taxichauffeur af dat hij ons morgenochtend om 9 uur ophaalt en ons naar de Braziliaanse kant van de waterval brengt. Hij is blij en wij ook tevreden. Morgen zien we wel hoe we het verder gaan regelen. Vanavond proberen we via internet nog het e.e.a. te regelen. Ik weet wel dat we ons heel goed in moeten smeren want er zijn allemaal van die venijnige kleine muggen maar die steken wel alsof het grote muggen zijn. We besluiten een vrije avond te nemen en een boekje te lezen. We zijn dat bijna verleerd en hebben wel de nodige e-books op onze apparaten staan.
