Dag 5

VERTREKHAL JOHANNESBURG

Deze dag is er eentje om snel te vergeten. Mocht iemand informatie willen over de vertrekhal in Johannesburg, kom maar op; ik ken ieder hoekje. Heb er ruim negen uur doorgebracht. Waarom ? Door een heel vervelende samenloop van omstandigheden.

Ik zat als eerste in het vliegtuig en dacht laat ik mijn oplader uit de tas van mijn apneu-apparaat halen. De batterij van mijn telefoon kan af en toe wel wat extra power gebruiken. Ik pak de tas, rits hem open en alles wat er inzit is niet mijn apparaat en de spullen die er wel inzitten zijn niet van mij. Bij nadere inspectie is het tasje ook van steviger materiaal en aan de zijkant zitten ook niet de banden die Alexandra er ooit heeft aangemaakt. Een heel lang verhaal maar ik zal het kort houden.

KLM BLAUW

Bij aankomst was het bij de douane een chaos en de dame die daar aan het helpen was duwde iedere keer een bakje met spullen van een ander ertussen. Toen eindelijk mijn apneuapparaat kwam (dacht ik) heb ik het gepakt. Later bleek dat mijn tasje al door een ander was meegenomen. Crew in het vliegtuig heeft diverse telefoontjes gepleegd maar zonder resultaat. Dus ik van boord. Gelukkig kon ik aangeven dat mijn koffer in het ruim de mooie KLM blauwe kleur had. ;-).

Ik denk dat het gemakkelijker was met het zoeken.

Het kon in mijn beleving alleen bij de douane zijn gebeurd. Ik had nergens anders gezeten dan bij de gate. En ja hoor daar stond mijn tasje en zat een heel verdrietige man. Hij vertelde dat hij de verkeerde had gepakt. Beiden waren we ongelukkig want in zijn tasje zat voor een vermogen aan camera’s en ik kan niet zonder mijn apneu-apparaat. Hij was op weg naar Amerika en zijn vlucht was ook vertrokken en zijn volgende vlucht is pas overmorgen.

Inmiddels heb ik voor de rest van de dag op iedere wachtlijst gestaan maar alle vluchten waren vol niet alleen voor vandaag maar zelfs voor de komende dagen. Een nieuwe vlucht met gegarandeerde plaats is er pas op 10 oktober dus ik heb me maar op alle reservelijsten laten plaatsen.

Mijn koffer was natuurlijk van boord gehaald en dat was nog wel even zoeken waar die was tot ik me bedacht dat er een tracker in zit en ik die via mijn telefoon kan volgen. Dat probleem was snel opgelost.

Toen ik me voor de vijfde keer voor een vlucht meldde kreeg ik te horen dat ik mee kon.

AL MET AL EEN RUSTIGE DAG ?

Er had zich nog een ander probleempje voorgedaan. De organisatie die mijn reis heeft verzorgd had ook geregeld dat ik bij aankomst in Cape Town opgehaald zou worden om me naar mijn hotel te brengen. Ik had geen nummer van de chauffeur maar wist gelukkig wel de naam van het hotel. Dat probleem is echter prima opgelost door de organisatie. Die had ik, zodra ik wist dat ik niet met de geplande vlucht zou arriveren, zo snel mogelijk ingelicht zodat zij de chauffeur kon waarschuwen. Later toen ik wel meekon heb ik ze vanuit het vliegtuig nog geappt dat ik in het toestel zat. Bij aankomst werd ik verwelkomd door de chauffeur die me keurig bij mijn hotel afleverde. Nog een kopje soep, daarna een douche en ben ik uitgeput in slaap gevallen. Het zou een rustige dag zijn. Daar had ik toch vooraf gezien een ander beeld bij.

 

 

Author

Van jongs af aan heeft reizen me gefascineerd. Was toen niet in de gelegenheid om dat te verwezenlijken maar haal nu dubbel en dwars de achterstand in. Geniet met volle teugen van al die mooie plekken op deze wereld en niet te vergeten van de veelzijdigheid van zijn bewoners. Probeer zoveel mogelijk uit het leven te halen want de eeuwigheid is me nooit beloofd.

10 comments

  1. O ohhhhh… wat een toevalstreffer dat je die meneer met jouw tas terug gevonden hebt. Maar wat een narigheid. En morgen… niet alsnog een rustig dagje vrees ik?

  2. O o , het zal Elly niet zijn die iets raars overkomt 😉 Maar ja, zo heb je weer wat te vertellen. Hopelijk nu even een paar dagen rustig genieten van alles.

  3. Zeker een vervelende dag maar leuk beschreven. Wij gebruiken ook AirTags in onze koffers en ik heb er een verstopt in mijn auto, We hebben er zelfs een aan de halsband van ons hondje Blue. Als hij ooit verdwaald kunnen we hem hopelijk makkelijk vinden

  4. ik ken die vertrekhal ook vanuit alle hoeken en die mevrouw met die dweil die de hele dag vooraan begint en als ze klaar is terugsloft naar het begin en aan de volgende rond begint. Bij ons kwam het doordat we niet verder konden en dan maar naar een pretpark moesten gaan in plaats van naar de Victoria Falls. Dan liever terug naar Amsterdam. We hadden de mazzel dat er iemand KLM belde die liever een paar dagen later wilde vliegen in plaats van diezelfde dag. Zo konden we toch mee dankzij die ruil, maar we hebben er gezeten van ’s morgens vroeg tot vertrek (eind jaren negentig was dat, overgetelijk).

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *