Mijn huisje was zo slecht nog niet en met mijn bakje yoghurt en wat fruit kan ik de dag weer starten. Ik ga eerst hier nog een boottocht maken naar Capilla de Mármol, een fantastisch labyrint van marmeren grotten. Als je hier een beetje last hebt van claustrofobie dan zou ik deze tocht maar overslaan. Het is geweldig mooi en omdat het nog zo vroeg is ook heel rustig, bijna geen andere toeristen en de opkomende zon geeft het helemaal een sprookjesachtige aanblik.

Daarna eerst getankt want daar wordt iedere keer voor gewaarschuwd dat er heel weinig benzinepompen zijn en de eerstvolgende is pas over 300 kilometer. Probeer bij de pomp meer te pinnen zodat ik contant geld heb maar daar trappen ze niet in.

Vandaag is het niet zo ver rijden. Komt goed uit. Ik stop regelmatig en maak weer veel te veel foto’s maar het is hier ook zo ontzettend mooi. Rond 2 uur ben ik al op de plaats van bestemming maar ik heb pas om 4 uur afgesproken. Het is een lang gerekt gebouw aan de oever van het meer en er wordt ook hier nog volop gebouwd. Ik weet al dat ik kamer 2 heb en gluur naar binnen. Ziet er netjes uit.

Ik besluit lekker in de zon te gaan liggen en val in slaap maar wordt wakker van de auto van de medewerkster. Maar goed ook anders zou ik misschien wel verbrand zijn. Ik check in en vraag wat de wifi code is. Nou die hebben we hier niet. We hebben hier geen bereik. Even twijfel ik of ik wil blijven maar de omgeving is zo mooi en eigenlijk wil ik gewoon een dag niets doen en ik denk dat er weinig plekjes zijn waar ik dat beter kan doen dan hier. Geen wifi neem ik dan maar op de koop toe. En dat zeg ik….die eigenlijk geen uur zonder internet kan !

Nu begrijp ik waarom de eigenaar er van de week op had aangedrongen dat ik alvast de rekening via Paypal zou betalen. Dat gaat bij mij altijd mis dus heb ik gezegd dat ik cash zou betalen. Pinautomaten werken hier natuurlijk ook niet. Maar ja, als er dan in de wijde omtrek geen geld opgenomen kan worden gaat dat een beetje moeilijk worden. Uiteindelijk is het met een deel in peso’s en een deel in Euro’s, jaja die willen ze ook wel, toch goed gekomen maar ik heb nu geen peso meer.

Om een uur of zes besluit ik toch maar naar Puerto Guadal te gaan, zo’n 25 kilometer van de lodge om een paar mensen te vertellen dat ik geen bereik heb en dat ook de volgende dagen niet zal hebben. Je weet maar nooit, misschien maken mensen zich ongerust.

Het wegrijden vanaf de lodge geeft de nodige problemen. Het is een heel steil en bochtig stuk voor je op de weg bent en ik krijg het in eerste instantie niet voor elkaar. Halverwege valt de auto stil. Wil dan niet starten en als ik weg wil rijden, ook al doe ik het helemaal zoals het hoort, spinnen de wielen. Uiteindelijk ben ik achteruit naar beneden gegaan en heb een aanloop genomen en ja hoor toen lukte het. Ben toch heel benieuwd hoe mensen hier wegkomen die geen 4X4 bij zich hebben en minder goed kunnen rijden want ik vind mezelf toch best een goede chauffeur.

Daarna eerst maar naar de supermarkt en wat te eten ingeslagen voor morgen. Ik krijg wel ontbijt maar verder is er helemaal niets dus zal ik wat moeten improviseren.

Gelijk maar iets opgezocht waar ik wat kan eten maar mijn eerste vraag was wel: hebt u wifi ? ja dat was er. Ok, dan wil ik hier wel iets eten. Kip met gebakken aardappels en salade. Helemaal niet slecht en voor een prikkie. Maar een prikkie is al te veel als je geen cash geld meer hebt. We komen er gelukkig uit. Ik mag in Argentijns geld betalen. Ik zal blij zijn als ik overmorgen in Cochrane ben dan plunder ik eerst de bank met al mijn pasjes die ik bij me heb.

Chat even met wat mensen en als ik dan weg wil rijden krijg ik de auto weer niet gestart. Maar de eigenaar van de eetgelegenheid roept zijn buurman. Die duikt onder de motorkap, rommelt wat en maakt de bougies schoon en jawel hij start. Wil er helemaal niets voor hebben. Maar goed ook ik heb geen cent meer. Als ik bij het huisje kom is de jongedame er nog en drukt me nog een paar keer op mijn hart dat ik niet naar buiten moet gaan vannacht (waarom zou ik dat doen ?) en dat ze er morgenochtend om 7 uur weer is. Prima maar ik wil pas om half 10 ontbijt. Ik heb een snipperdag morgen !

Author

Van jongs af aan heeft reizen me gefascineerd. Was toen niet in de gelegenheid om dat te verwezenlijken maar haal nu dubbel en dwars de achterstand in. Geniet met volle teugen van al die mooie plekken op deze wereld en niet te vergeten van de veelzijdigheid van zijn bewoners. Probeer zoveel mogelijk uit het leven te halen want de eeuwigheid is me nooit beloofd.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *