Ze vroegen gisterenavond hoe laat ik gewekt wilde worden maar ik zei dat het niet nodig was. Ik had mijn eigen wekker. Toch wilden ze het weten. Dus zei ik braaf om 7 uur. Mijn wekker was al afgegaan en toen hoorde ik voor mijn deur muziek. Eerst had ik het helemaal niet in de gaten maar dat was de wekker!! Een lieftallige dame zat voor mijn deur te spelen. Daarna gaan ontbijten en was de gids intussen gearriveerd en zijn we eerst te voet naar het Zwartedrakenvijverpark (Heilong Tan Gongyan) gegaan. Jammer dat het bewolkt was anders had je mooi de besneeuwde bergen kunnen zien die weerspiegeld werden in de vijver. Dat was nu duidelijk een stuk minder maar wel mooi. Vervolgens met de taxi naar Baisha een dorpje ten Noorden van Lijiang. Is vroeger de hoofdstad van het Naxi-rijk geweest. Nu leven er nog in totaal zo’n 278.000 Naxi’s, verdeeld over de provincies Sichuan en Yunnan met Baisha als spirituele hoofdstad. Eén van de verschillen met de monniken is dat zij wel vlees eten. Het is een mengeling tussen taoïsme en de Tibetaanse lamaïsme en oude animistische opvattingen. Het zijn matriarchale families (kijk dat spreekt me nu wel aan). Dat gaat zelfs heel ver. Ze hebben een eigen taal en zo is een rots vrouwelijk en een steen mannelijk, heeft met de grootte te maken. De vrouwen hebben duidelijk de touwtjes in handen maar doen ook het meeste werk. Hier loopt het erfrecht langs de vrouwelijke kant en gaat naar de oudste dochter. Eigenlijk de enige zuivere vorm. Je weet namelijk altijd wie de moeder is maar niet wie de vader is. Naxi-mannen brengen hun dag door als tuinier, muzikant, lezen en schrijven en natuurlijk niet te vergeten (gok)spelen.
Lijiang is ook bekend om zijn zijde. Er zijn vier belangrijke zijde-plaatsen, waarvan deze er een is. Ja en dan moet je natuurlijk het zijdeborduurcentrum bezoeken. Wat een fraaie dingen hangen hier. Er zijn stukken bij waar meer dan een jaar aan is geborduurd. Sommige zijn zo fijn dat ze de zijden draad, waarmee wij westerlingen borduren, gesplitst zijn in 256 nieuwe draden. Je ziet dan amper de draad en dit is ook alleen weggelegd voor kunstenaars. Ben natuurlijk voor de bijl gegaan en heb een heel mooi klein stukje gekocht van een mantel met vlinders. Er is meer dan een maand aan geborduurd. Waarom deze ? Ik ben een beetje bijgelovig en denk dat Theo altijd om me heen zweeft in de vorm van een vlinder. Dus vandaar. Enne…… nee het gaat niet mee in de koffer, ik zou niet weten hoe, het wordt verscheept naar Frankrijk. Vonden ze wel vreemd heb ik net verteld dat ik uit Nederland kom en laat het dan versturen naar Frankrijk. Maar niet gezegd dat ik daar ook nog een stulpje heb, komt hier zo overdreven over dat ik dat echt niet durf. Oh ja, in dit dorp lopen heel veel hondjes en die worden hier niet gegeten!! Wat hier ook opvalt is dat er overal witte fietsen staan (doet me denken aan het WitteFietsenPlan van Roel van Duyn, die was zijn tijd toch ver vooruit). Voor 1 yuen of wel 0,13 Euro kun je die een uur huren. Dat zijn nog eens prijzen! Je kunt ze overal achterlaten maar je loopt ook het risico dat wanneer je boodschappen gaat doen en je fiets parkeert deze bij terugkomst weg is omdat iemand anders hem mee heeft genomen. Het kost niet veel maar het gemiddelde maandsalaris, in dit geval voor een leraar, is 4000 yuen of wel zo’n 530 Euro. Taxi’s kun je hier het best laten regelen door je gids. Die heeft in de meeste gevallen een app en kijkt dan of Uber of Dodo een auto in de buurt heeft. Dan appt hij de betreffende centrale en besteld de taxi. Hij krijgt door hoe lang het duurt voor de taxi er is, de kleur en kenteken van de auto en de naam van de bestuurder. Er wordt automatisch afgerekend via zijn bank. Krijgt wel gelijk door hoeveel het kost. Schijntje bij de toch al niet officiële taxi’s. We hebben zo’n 15 km afgelegd en de prijs was ongeveer 4 Euro. Terug iets meer, zeker 4,25 Euro omdat we ons toen bij het centrum af hebben laten zetten. Ik heb geen idee hoe dat in NL (is dat ook in FR?) werkt. Als mijn gids vrij is dan meldt hij dat en kan hij ook ritjes rijden. Daar kan iedereen die een rijbewijs en een auto heeft zich voor aanmelden. Verder uiteraard wat administratieve handelingen en je doet mee en kun je op deze manier iets bijverdienen. Vanmiddag stond op het programma om een wandeling te maken hoog in de bergen. Nu had ik daar toch al zo mijn bedenkingen bij, vanwege de grootte hoogte, maar het kon ook niet doorgaan want het sneeuwde en de weg was geblokkeerd. In het dorp regent het heel zachtjes maar het is in ieder geval niet koud.

Author

Van jongs af aan heeft reizen me gefascineerd. Was toen niet in de gelegenheid om dat te verwezenlijken maar haal nu dubbel en dwars de achterstand in. Geniet met volle teugen van al die mooie plekken op deze wereld en niet te vergeten van de veelzijdigheid van zijn bewoners. Probeer zoveel mogelijk uit het leven te halen want de eeuwigheid is me nooit beloofd.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *