Na een nachtje goed slapen kan ik er weer helemaal tegenaan. Stevig ontbijt en weer kreeg ik een glas met ondefinieerbaar drankje maar ik hoest niet, nou ja bijna niet, meer. Daarna de binnenstad in. Het hotel ligt ook binnen de stadmuren en op een paar minuten lopen van het echte winkelcentrum. Heel toeristisch hier allemaal maar wel leuk. Heb vooral van de stalletjes wat foto’s gemaakt. Teruggelopen via een achenebbisj buurtje en foto’s gemaakt daar van wat binnenplaatsjes. Ik had gisteren tijdens een gesprekje met één van de serveersters, op haar vraag hoe ik het Chinese eten vond, gezegd dat ik een moord zou doen voor een boterham met kaas. Dat is niet echt zo al zou het met wel heerlijk smaken. En wat krijg ik als lunch…..juist, boterham met kaas. Weliswaar smerige kaas, meer stopverf (ken overigens iemand die dat heerlijk vindt), maar het idee dat ze dat voor me hadden gehaald is toch hartverwarmend. Heb gezegd dat het heerlijk was!! Leugentje om bestwil kan in dit geval wel. Na de lunch werd ik opgehaald voor een bezoek aan de familie van de gids. Hij is al heel lang gids maar heeft dat nog nooit gedaan en zou het een eer vinden als ik dat zou willen doen. Hij vindt mij geweldig! Nou, ik vind het een eer. Aan de dames in het restaurant gevraagd wat gebruikelijk is dat je dan meeneemt. Dat zijn òf kleertjes voor de baby òf fruit waar de hele familie iets aan heeft. Dus ben ik voor fruit gegaan. Heb diverse lekkere dingen gekocht en dat bleek inderdaad een schot in de roos te zijn. Zijn ouders en schoonouders en zijn oma waren er ook. Hij vertelde later dat ze gisteren en vandaag behoorlijk aan de poets waren geweest om alles keurig netjes in orde te maken. We hebben in een grote leefruimte gezeten waar een tafel met stoelen staan, een pingpong tafel!!, een bankstel en uiteraard een TV, een paar fietsen (waar ken ik dat van?) en verder een hoekje waar gekookt kan worden. Daarnaast is een ruimte met een heel groot bed, van muur tot muur, waar zoonlief slaapt, vader en moeder en nu de baby tussen hun in. In ieder geval doen ze zo ook aan geboortepreventie. De baby sliep en de moeder zat er naast en dat schijnt er zo de hele dag aan toe te gaan. Er werd thee voor me gemaakt en dat kwam uit een speciaal doosje. Werd alleen voor speciale gelegenheden gebruikt. Was inderdaad hele lekker thee. Natuurlijk moesten ze allemaal met me op de foto haha. Nog even en dan ga ik naast mijn schoenen lopen. Was wel een heel bijzondere ervaring die mensen in hun eigen leefomgeving mee te maken. Toen was het tijd om ons klaar te maken voor mijn treinreis. Onderweg naar het station werd er nog een plaatselijke lekkernij voor me gekocht en dat kreeg ik van de gids en de chauffeur. Bij het afscheid nemen van beiden een knuffel. Op het perron is halverwege de breedte van het perron een streep getrokken en waag het niet om daar overheen te komen. Ik vond het wel gemakkelijk om met mijn koffers daar te lopen dan werd ik niet gehinderd door wachtende reizigers maar dat werd me niet in dank afgenomen. Er werd wel wat omgeroepen maar weet ik veel wat dat was. Klonk wel redelijk agressief en aardige medereizigers gebaarden me dat ik aan de andere kant van de streep moest lopen. Daarna bleef een spoorwegemployee in mijn buurt surveilleren en me constant aankijken. Toen we in de trein met zo’n snelheid van 300 kilometer door het landschap raasden heb ik geprobeerd om wat foto’s te maken maar dat gaat niet zo best. Ik heb geen idee wat ze allemaal verbouwen maar het ziet er wel heel groen uit allemaal. Het is een schitterend landschap en wat me ook opvalt tijdens mijn treinreizen is dat er ontzettend veel tunnels zijn. De tunnels variëren van zo’n 5 tot 10 minuten. Dat zijn dan dus best heel lange tunnels en is toch gauw zo’n 20 tot 45 kilometer lang. Hebben ze toch allemaal moeten graven en heel veel Chineesjes voor nodig gehad. Het station in Xi’an is ontzettend groot maar dan ook echt heel erg groot. Op enig moment moet je kiezen: uitgang zuid, noord of garage. Ik heb gekozen voor zuid. Leek me wel een aardige. Maar toen ik eindelijk bij de uitgang kwam stond er niemand op me te wachten. Dan maar eens actie nemen. Uiteindelijk heb ik niet voor niets zo’n map met info bij me. Ik stond net te bellen naar het agentschap in China om door te geven waar ik was toen er een man, bleek de chauffeur te zijn, aan kwam hollen met inderdaad het bekende papier met mijn naam er op. Hij vlug naar de gids gebeld en wij vervolgens samen weer terug het station in. Al snel hadden we de gids gevonden. Had er één bij noord gestaan en één bij de garage en ja ik moest natuurlijk zo nodig zuid kiezen. Maar goed geen enkel probleem. Zij hadden meer in hun rats gezeten dan ik in ieder geval. Toen nog een uurtje naar het hotel dat in het centrum van de stad ligt. Totaal anders dan mijn hotel gisteren. Voor het eerst een probleempje met het aansluiten van mijn apneu-apparaat. Het dichtstbijzijnde stopcontact is veel te ver om dat aan te sluiten. Dus nu in de weer met de receptie voor een verlengsnoer. Schijnt nog een moeilijke operatie te worden als ik het zo begrijp. Ook geen probleem want dan leg ik gewoon de matras op de grond in de buurt van het stopcontact. Komt allemaal weer goed. Ik weet niet waar ze me voor aanzien maar op mijn nachtkastje ligt een doosje met 3 condooms!
Elly
AuthorVan jongs af aan heeft reizen me gefascineerd. Was toen niet in de gelegenheid om dat te verwezenlijken maar haal nu dubbel en dwars de achterstand in. Geniet met volle teugen van al die mooie plekken op deze wereld en niet te vergeten van de veelzijdigheid van zijn bewoners. Probeer zoveel mogelijk uit het leven te halen want de eeuwigheid is me nooit beloofd.