Vanochtend stond een excursie naar het historisch gedeelte van Quito op het programma. Wat ik me niet had gerealiseerd was dat het allemaal te voet was. Aan het eind van de dag stond er dan ook 18 kilometer op mijn teller. Was ook heel goed te voelen aan mijn kuiten want er zat heel wat klim- en daalwerk bij. Allereerst gingen we naar de local market met alleen producten die uit deze regio komen. Wat een diversiteit.
Opvallend is dat er ook eettentjes zijn en dat die heel goed bezet zijn allemaal zelfs op de vroege morgen. Blijkt dat veel mensen, en vooral op zaterdag, hier komen ontbijten. Het eerste wat me aanstaarde waren varkenskoppen. Kon mij nu niet gelijk bekoren op de vroege ochtend. Het fruit en de groente ligt hier zo mooi uitgestald daar moet je wel gelijk trek in krijgen. Ik heb diverse fruitsoorten geproefd en alles smaakte prima. Wat ook opvallend was dat er zoveel mooie bloemen waren. Rozen zo mooi groot met heel lange stelen. Twintig voor $ 5. Daar kun je nog eens mee thuiskomen. Toen naar de grootste kathedraal in de stad. Is nog steeds niet af en er is ook geen geld voor om hem af te maken.
Hij doet mij op de een of andere manier denken aan het Vredespaleis. Het is één van de 43 kerken in de stad en in één straat zijn er 7. Schitterend bewerkte deuren zijn er en uiteraard is alles heel groot. Toen naar het plein met een aantal imposante gebouwen. Onder andere het paleis van de President. Die wordt hier om de 4 jaar vervangen. Een referendum een paar jaar geleden heeft als resultaat gehad dat een president niet meer herkiesbaar is. Uiteraard ook een grote kerk en een Gemeentelijk gebouw en het paleis van de tweede belangrijke man, dat van de bisschop. Tachtig procent van de bevolking hier is katholiek alhoewel het praktiserende deel heel snel minder aan het worden is. Toen vond ik het tijd voor een kopje koffie.
Mijn gids George stelde lachend voor dat ik vanmiddag de ruim 2000 trappen naar het grote beeld op de top van de heuvel af zou leggen maar daar heb ik voor bedankt. Daarna naar de casa del Rondo waar vooral veel kunstenaars wonen en toen was de ochtend voorbij. De gids heeft me bij het busstation gebracht want ik wilde met openbaar vervoer naar het middelpunt van de aarde. Hij had me al gewaarschuwd dat het een heel drukke lijn was. Daar was geen woord van gelogen. Als haringen in een ton. Een moeder die haar kind in de bus aan het voeden was had op de plaats naast haar wat tassen staan en er zat een jongetje. Haar gevraagd of ik daar mocht zitten en dan kon het kind op mijn schoot. Dat werd gelukkig geaccepteerd en aanvankelijk zat hij netjes rechtop maar ging steeds dichter tegen me aanzitten en keek me aan met van die grote zwarte kijkers. Toen ik hem bemoedigend toelachte vleide hij zich tegen me aan om gelijk in slaap te vallen.
Bij het middelpunt van de aarde staat op de plek waar enkele honderden jaren geleden dat punt als HET punt werd beschouwd een groot monument. Opmerkelijk is hoe goed ze dat aan de hand van de zon en de sterren hebben berekend. Het punt, zoals nu vastgesteld met gps, ligt daar amper 200 meter vandaan.
Knap hoor. Op de terugweg naar de stad stapt er bijna op ieder punt wel iemand in die etenswaren komt verkopen maar nu stapte er ook een jongen en een meisje in en zij begon een paar liedjes te zingen. Lekker vrolijk is dat. Toen haar vriend haar opmerkzaam op mij maakte dat ik aan het filmen was, zelfs live maar dat wisten zij niet, draaide ze zich om en zwaaide even. Daarna vanuit de stad met een taxi naar mijn hotel. Moe maar voldaan.
