Vandaag naar Puerto Maldonado gevlogen waar ik de komende dagen verblijf in een lodge in het Tambopata Nationaal Reservaat. Vanaf het vliegveld word ik naar de haven gebracht en daarna in een half uurtje met de boot over de Madre de Dios rivier, die uitmondt in Amazone rivier, naar de Inkaterra Hacienda Concepción. 
Dit schitterende gebied heeft een enorme rijke flora en fauna met zo’n 20.000 planten-, 900 vogel- en 100 zoogdiersoorten. We arriveren er om 2 uur, krijgen onze lodge toegewezen, eten een hapje en gaan dan met onze supergids Franklin, de eerste wandeling maken.
We zien van alles en hij laat zien hoe je bepaalde zeer proteïne rijke maden uit een bepaald soort hout kunt halen en kunt eten. Moet er even overheen maar trek dan toch mijn stoute schoenen maar aan eet er ook een paar op. Je moet wel eerst het kopje eraf trekken. Ze zijn eigenlijk smaakloos. Eet allerlei soorten blaadjes en bloemetjes en bessen. Eén plant houdt hij voor het laatst en waarschuwt dan dat je niet moet schrikken want je krijgt het gevoel dat je tong heel dik is en je wang stijf. Ik wil het wel proberen en inderdaad ik heb het gevoel dat mijn tong niet meer in mijn mond past maar uiterlijk is er niets aan te zien. 
Het is een verdovingsmiddel en wordt gebruikt voor het trekken van kiezen. Raar gevoel maar na een half uurtje is het al een stuk minder. Na het diner gaan we met de boot het water op en op zoek naar kaaimannen. Het schijnt niet het goede seizoen er voor te zijn maar we zien er genoeg. Ook andere beesten die langs de kant van het water rondscharrelen zijn er genoeg. Soms zijn we op een paar meter afstand van ze. Ik vind vooral de combinatie van rust met de geluiden van de natuur en de nacht heel mooi. Als we terug zijn ga ik nog even kijken op mijn iPad of er nog nieuws in de wereld is en aangezien er alleen internet in de bar is zal ik daar naartoe moeten. Daarna vlug mijn bedje in want morgen is het weer voor dag en dauw opstaan.
