Gisterenavond maar besloten dan een tochtje over de Yulong River te gaan maken. Ze gaven goed weer af en dus was de taxi voor 9 uur besteld. Na een half uurtje rijden bereikten we het punt waar ik op het, van 10 dikke bamboepalen gemaakte vlot, (zou niet weten hoe ik het anders moest noemen), kon stappen. Het was niet druk en de andere ‘schippers’ riepen van alles. Ik heb zo’n idee dat het beter is dat ik niet weet wat ze allemaal riepen. Toch moet je daar echt mee uitkijken. Hier in het hotel zit een Nederlands stel. Je kent ze wel van die ingedutte stellen. Die zwijgend zitten te eten en dan somber voor zich uit zitten te staren met die blik in de ogen wat moeten we nu in godsnaam morgen weer gaan doen. Hun vrij luide conversatie, waarschijnlijk is het gehoor niet meer zo goed, bestaat uit: wil jij nog wat? smaakt wel hè en wat regent het hier toch hard. Maar er werd gisterenavond tijdens het diner een onderwerp aan toegevoegd. Hij: zou jij dat doen alleen op vakantie? Zij: nee absoluut niet dan bleef ik liever thuis. Hij: ja dat denk ik ook dat ik dat zou doen. Ik vraag me af wat zo’n mens bezielt. Zij: misschien komt haar man morgen. Hij; Het lijkt me geen type om getrouwd te zijn. Zij: (slim !!) jawel ze heeft een trouwring om. Hij: oh ja ! Ze lijkt er niet onder gebukt te gaan dat ze alleen is. Volgens mij moet je geen ruzie met haar krijgen (lachje)(wat een mensenkennis!) Hoe dan ook ik vind het raar dat ze alleen hier zit. Zij: ach misschien is ze hier voor zaken of een tolk. Hij: ja misschien spreekt ze wel Nederlands. Zij: nou dat doen Amerikanen niet hoor (huh ??). Goed en zo ging het nog een poosje door. Ze vonden een spijkerbroek bij een vrouw van in de 60 niet passen en mijn inkijk was te diep. Ik krijg ze nog wel!!
Het was heerlijk op het water. Lekkere temperatuur en rustig. Toen ik mijn telefoon pakte begon de schipper vreselijk te gebaren dat ik die weg moest doen en riep maar no no no. Hoezo no no no ik wil foto’s voor later en voor het thuisfront. Toch maar even weggedaan en zat net te bedenken dat hij de pot op kon toen hij beduidde dat ik mijn benen op moest tillen. Geweldig!! We gingen een kleine waterval af. Als ik inderdaad niet mijn voeten op had getild dan zouden die toch behoorlijk nat zijn geworden want de voorkant schepte behoorlijk wat water. Later ging het een keertje zo ruw dat ik dat aan mijn nek nat was. Ik weet niet of hij dat met opzet heeft gedaan maar ik heb me ook niet laten kennen. Bovendien was het absoluut niet koud maar later wel vervelend in de taxi terug. Het water en de hele omgeving heeft een zeer rustgevende invloed op je en ik voelde me helemaal ZEN. Zittend op het bootje, lekker genietend van alles om me heen, hondjes die langs de kant aan het spelen zijn, eenden met hun kroost in het riet druk in de weer met het ochtendritueel, lekker zitten mijmeren en terugkijkend op het afgelopen jaar, plannen zitten maken voor de toekomst. Geloof dat ik wat drastisch maatregelen moet nemen. Na een kleine 2 uur waren we aan het eind. Jammer het was juist zo relaxed. De chauffeur stond daar weer netjes te wachten. Vanavond naar een geweldige lichtshow op het water geweest. Wat was dat mooi! De bergen die heel dichtbij zijn hadden ze gebruikt als decor en worden op alle mogelijke manieren uitgelicht. Alleen dat al was fantastisch. In totaal deden er 6.000 artiesten mee. Niet te geloven maar het is natuurlijk wel een enorme oppervlakte die ze gebruikten. Het schijnt dat het absurd hoog water was en een aantal rijen met stoelen waren niet te zien omdat die onder water stonden. Vreemd gezicht is dat. Het publiek was ook waanzinnig enthousiast en dat zweepte het sfeertje lekker op. Het was in één woord geweldig. Bij thuiskomst een drankje besteld en bij het passeren van het uitgebluste echtpaar nog even gezegd: jullie verder nog een fijne vakantie hier en het alleen reizen valt reuze mee hoor. Toen triomfantelijk met mijn drankje naar boven.

Author

Van jongs af aan heeft reizen me gefascineerd. Was toen niet in de gelegenheid om dat te verwezenlijken maar haal nu dubbel en dwars de achterstand in. Geniet met volle teugen van al die mooie plekken op deze wereld en niet te vergeten van de veelzijdigheid van zijn bewoners. Probeer zoveel mogelijk uit het leven te halen want de eeuwigheid is me nooit beloofd.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *