Vanmorgen afscheid genomen van de leuke jonge Chileense dames en als ik weer in Santiago ben dan gaan we een hapje eten. Ze uitgezwaaid en toen zelf alles in gaan pakken. Ik hoef vandaag niet zo ver te rijden dus doe het lekker kalmpjes aan. Bij het wegrijden heb ik weer problemen en ik ga achteruit naar beneden en zet de sperdifferentieel aan. Dat gaat beter. Zonder kom je hier echt niet weg. Maar, eerlijk is eerlijk het uitzicht is schitterend. Er moet nog een heleboel gebeuren maar deze plek heeft zeker potentie.
Dan ga ik op pad naar Cochrane.
Als ik halverwege ben word ik gewaarschuwd dat er werk in uitvoering is. Even later rijd ik achter een apparaat dat de weg aan het omspitten is. Het is dus nu gewoon door mul zand rijden en niet zo maar een klein stukje maar zeker zo’n 5 kilometer. Ik glibber alle kanten op. Blijkt dat ik de eerste ben die erover heen mag. Wat een feestje !!
In het dorp zoek ik eerst de bank op. Probeer al mijn creditcards en niet een werkt er. Dus dan maar een nummertje trekken en proberen aan de balie geld op te nemen. Gaat toch een beetje penibel worden. Ik krijg dus nul op rekest maar een medewerkster zal me wel helpen want dat is toch te gek. We proberen samen alle 5 (!!) (Ja, sorry Amber en Marc, heb ze toch maar meegenomen) en niet één werkt er. Wat nu ? schijnbaar hebben ze medelijden met me en ze kiezen een kleurige, die oranje vonden ze wel mooi, uit en kan ik, door me te legitimeren èn met pas èn met rijbewijs, toch mooi 500.000 peso opnemen. Voorlopig kan ik er weer even tegen, alhoewel de huisjes waar ik de komende dagen verblijf moeten wel cash worden betaald en dan gaat het best snel.
Dan op naar de bungalow. Ligt ook weer op een schitterende locatie aan een rivier en is heel gemakkelijk te bereiken. Het is heel warm als ik aankom maar intussen weet ik al dat het heel snel af gaat koelen aan begin van de avond. Er staat een houtkachel en de eigenaar gaat nog wat hout kloven anders zijn de stukken zo groot voor me. Hier houd ik het wel weer eventjes uit.