Loop je om half 7 al over een markt in de Colca-vallei. Gekker moet het niet worden. Het is heiig onderweg daar naartoe maar later op de dag breekt de zon door en gelukkig blijft het droog. Meisjes dansen op dit vroege tijdstip op het plein. Iedere dag zijn het andere meisjes want ze komen uit alle 12 dorpen uit de vallei. De vaders van zonen komen kijken en maken hier een keuze welk meisje zij geschikt vinden om hun schoondochter te worden. Een verkapte huwelijksmarkt dus. In het volgende dorp heb ik eindelijk geluk en kan ik een keer kaarsen kopen. De vrouw heeft er nog 7 en ik koop ze allemaal voor de dubbele prijs. Een mevrouw die net na mij kwam is hevig teleurgesteld omdat zij er ook wilde kopen. Ik geef haar er eentje en wens haar veel succes. Er kan amper een bedankje af. Intussen is Neal weer opgedoken. Hij is ook alleen op vakantie, komt uit Londen, en we hebben elkaar voor het eerst in Lima in het klooster ontmoet. Daarna komen we elkaar iedere keer weer tegen en vraagt hij of ik een foto van hem wil maken. Hij vindt dat ik van die mooie foto’s van hem maak. De eerste keer was hij iets minder gecharmeerd omdat ik hem niet helemaal op de foto had gezet maar vanaf zijn middel. Toen hij daar een opmerking over maakte heb ik gezegd dat je altijd moet proberen om alleen het beste deel van je op de foto te zetten en wijzend op zijn sandalen met witte sokken idem kleur benen en behoorlijk buikje vond ik de bovenkant beter. Hij nam me dat dacht ik niet in dank af maar de volgende dag waren de sandalen verdwenen. De laatste keer dat ik een foto van hem had genomen had ik gezegd dat hij de volgende keer er eentje van mij moest nemen. Toen ik bij de kerk stond kwam hij aanlopen en wilde een foto van mij en het kaarsenvrouwtje. Die na de eerste foto spontaan haar hoed op mijn hoofd zette. Dus ook daar nog een foto van genomen. Voor diverse lieve mensen die het goed kunnen gebruiken een kaarsje aangestoken maar toch vooral eentje voor Theo. Het dorp is twee jaar geleden getroffen door een aardbeving waarbij 5 mensen om het leven zijn gekomen waarvan 1 toerist maar die vanwege een hartinfarct. Bij de aardbeving was heel veel verwoest nu zie je veel huizen waar men aan het verbouwen is of nieuwbouw. Op naar de condors want daar zijn we tenslotte zo vroeg voor van huis gegaan. Als we helemaal boven zijn is er geen hand voor ogen te zien zo mistig. We nemen een foto van het gedenkteken bij Cruz del Condor en zakken weer af naar beneden waar de zon wel schijnt. In de verte zien we wat condors maar dat mag eigenlijk geen naam hebben. Mijn gids weet nog een plek waar ze ook wel eens komen en ja hoor daar hebben we geluk. Ik kan zelfs een keer een foto maken met drie condors. Op enig moment net als ik er eentje aan het filmen ben scheert er een bruine enorm grote condor vlak boven ons langs. Zo’n zonde dat ik die niet op de foto heb maar goed het was wel een mooie ervaring. De condor is monogaam en kan wel zo’n 50 jaar worden. Ze leggen om de twee jaar een ei. Na 50 dagen komt dat uit en dan is er een wit exemplaar. Later worden ze grijs en na 1,5 jaar zijn ze bruin en op 5 jarige leeftijd volwassen om op hun 10e jaar witte delen om hun kop erbij te krijgen. Ze kunnen gevaarlijk zijn want als er onvoldoende voedsel is zijn ze in staat om een groot ziek beest te doden. Ze vallen dan aan bij het hoofd en met hun grote klauwen trekken ze dan met één ruk de ogen eruit om vervolgens met een paar condors het dier verder te doden. Vrouwtjes zijn agressiever dan de mannetjes. Ze vertrekken in de ochtend vliegen dan hele stukken en komen tegen het einde van de dag terug met hun buit. Op onze weg naar beneden bezoeken we nog de dorpjes Pincholla, Achoma en Yanque. Hier leeft men nog volgens de eeuwenoude tradities. Schitterende rit met uitzichten over de Colca kloof die tweemaal zo diep is als de Grand Canyon.
Daarna tijd voor de lunch. Het eten is hier uitstekend. We bezoeken het dorpje Coporaque met de mooie terrassen. Via de uitzichtpunten van Ocelle en het amfitheater maken we een wandeling naar de ruïnes van Uyo Uyo. Als ze me in mijn hotel hebben gebracht besluit ik even te gaan liggen. Doodmoe en weer heel veel gedaan en gezien vandaag. Tijdens het diner worden er een paar mensen onwel en moeten aan de zuurstof. Acht minuten in totaal per persoon en dan mag de volgende. Gelukkig heb ik geen last van de hoogte wel nog steeds van mijn rug en daar heeft de mist vandaag op de top van de berg geen goed aan gedaan.
Van jongs af aan heeft reizen me gefascineerd. Was toen niet in de gelegenheid om dat te verwezenlijken maar haal nu dubbel en dwars de achterstand in. Geniet met volle teugen van al die mooie plekken op deze wereld en niet te vergeten van de veelzijdigheid van zijn bewoners. Probeer zoveel mogelijk uit het leven te halen want de eeuwigheid is me nooit beloofd.
Het dorp is twee jaar geleden getroffen door een aardbeving waarbij 5 mensen om het leven zijn gekomen waarvan 1 toerist maar die vanwege een hartinfarct. Bij de aardbeving was heel veel verwoest nu zie je veel huizen waar men aan het verbouwen is of nieuwbouw. Op naar de condors want daar zijn we tenslotte zo vroeg voor van huis gegaan. Als we helemaal boven zijn is er geen hand voor ogen te zien zo mistig. 
Het dorp is twee jaar geleden getroffen door een aardbeving waarbij 5 mensen om het leven zijn gekomen waarvan 1 toerist maar die vanwege een hartinfarct. Bij de aardbeving was heel veel verwoest nu zie je veel huizen waar men aan het verbouwen is of nieuwbouw. Op naar de condors want daar zijn we tenslotte zo vroeg voor van huis gegaan. Als we helemaal boven zijn is er geen hand voor ogen te zien zo mistig. 
We nemen een foto van het gedenkteken bij Cruz del Condor en zakken weer af naar beneden waar de zon wel schijnt. In de verte zien we wat condors maar dat mag eigenlijk geen naam hebben. Mijn gids weet nog een plek waar ze ook wel eens komen en ja hoor daar hebben we geluk. Ik kan zelfs een keer een foto maken met drie condors. Op enig moment net als ik er eentje aan het filmen ben scheert er een bruine enorm grote condor vlak boven ons langs. 
Zo’n zonde dat ik die niet op de foto heb maar goed het was wel een mooie ervaring. De condor is monogaam en kan wel zo’n 50 jaar worden. Ze leggen om de twee jaar een ei. Na 50 dagen komt dat uit en dan is er een wit exemplaar. Later worden ze grijs en na 1,5 jaar zijn ze bruin en op 5 jarige leeftijd volwassen om op hun 10e jaar witte delen om hun kop erbij te krijgen. Ze kunnen gevaarlijk zijn want als er onvoldoende voedsel is zijn ze in staat om een groot ziek beest te doden. Ze vallen dan aan bij het hoofd en met hun grote klauwen trekken ze dan met één ruk de ogen eruit om vervolgens met een paar condors het dier verder te doden. Vrouwtjes zijn agressiever dan de mannetjes. Ze vertrekken in de ochtend vliegen dan hele stukken en komen tegen het einde van de dag terug met hun buit. Op onze weg naar beneden bezoeken we nog de dorpjes Pincholla, Achoma en Yanque. Hier leeft men nog volgens de eeuwenoude tradities. Schitterende rit met uitzichten over de Colca kloof die tweemaal zo diep is als de Grand Canyon.