Als je veel onderweg bent dan raak je volledig kwijt welke dag het is. Zit ik net bij het zwembad met mijn zondag ochtend glaasje champagne, mijn blog te schrijven, komt de ober vragen of ik echt kamer 1208 heb. Ja dat klopt. Dan klopt er iets niet want u bent vanmorgen uitgecheckt dus kan het drankje niet op uw kamer boeken. Nou dat klopt niet ik ga pas de 25e weg. Dat is het vandaag. Ohhhhh !! Dan is mijn vliegtuig intussen vertrokken. Goed, glas leeggedronken uiteraard, en naar mijn kamer en geprobeerd een vlucht te boeken. Vandaag is allemaal met overstap en kom ik morgen pas aan. Kan ik net zo goed een nacht extra boeken en morgen een rechtstreekse vlucht nemen. Besluit naar het vliegveld te gaan en proberen daar iets te regelen.
Ja hoor, gelukt. Ik heb geboekt voor de vlucht van 14.33 maar wel als reserve. Als het niet lukt dan kan ik het ticket, zonder kosten, omboeken naar een volgende vlucht. Ben maar een hapje gaan eten want als het wel lukt, en daar ga ik vanuit, dan kom ik pas na 5 uur aan en is het een beetje laat voor de lunch. Eindelijk, ze waren al volop aan het boarden, hoor ik mijn naam omroepen. Althans wat goed is te verstaan is Pieternella en dat kan dus denk ik niet missen. Ja hoor, ik mag mee en…. zit business class. Is niet te vergelijken met die van de KLM maar ik doe het er voor. Dat is dus ook weer goed afgelopen. In het vliegtuig kom ik naast een aardige mijnheer te zitten. We raken aan de praat en hij vertelt dat hij binnenkort met zijn partner naar Europa vliegt. Naar Amsterdam ! Oh dat is Nederland en daar kom ik vandaan. Hij woont in Coyhaique. Laat ik nu daar op 5 maart ook zijn. We spreken af om dan met zijn drietjes in mijn hotel te lunchen. Kan ik het eea over Europa vertellen. Gezien mijn escapades van de week met de taxi-jongens heb ik wel een veilige plaats gekozen.
Na aankomst mijn auto ophalen. Wat een papierwerk is dat toch altijd. Kunnen ze dat nu niet automatiseren ? Eindelijk heb ik de sleutels. Een te gekke Toyota jeep. Is nodig want ze wilden weten waar ik naartoe ga. Heb ze dat laten zien en daar heb je een goede auto voor nodig. Ik begrijp een beetje onherbergzaam gebied. Sterker nog, als het heeft geregend moet ik een omweg maken van zo’n 5 uur. Ik heb de kaart met de eventuele blokkades meegekregen. Gelukkig geven ze goed weer af. Volgens mij vertrouwen ze me niet helemaal met die auto. Ik heb ongeveer 10 keer te horen gekregen dat hij op diesel rijdt. Op naar Lodge de Montana Lago Monreal el Blanco. Dat was nog niet zo eenvoudig. De weg die ik zou moeten hebben ging oorspronkelijk over een brug maar die brug was verdwenen. In de verte zag ik wel een pad maar of dat de bedoeling was wist ik ook niet. Diverse keren gevraagd maar niemand die ooit van die Lodge had gehoord. Vele malen een pad geprobeerd om in de goede richting te komen maar alles liep dood. Toen over een erf van een boerderij en niet te filmen, ik kom op een pad waar mijn navigatie van aangeeft dat ik goed zit. Het is eigenlijk een karrenspoor maar dat loopt wel langs het meer en dat moet ik hebben.
Na 18 kilometer bereik ik de Lodge. Het ziet er leuk uit en het uitzicht is adembenemend. De eigenaar heeft speciaal voor mij de Nederlandse vlag opgehangen. Lief van hem maar hij hangt wel op zijn kop.
Ik krijg gelijk koffie en met handen en voeten vertellen we elkaar een heleboel. De eigenaar is al 35 jaar militair en woont hier alleen in het huis net boven de Lodge. Ik ben de enige gast maar als ik het vervelend vind dan komt hij hier ook wel in een kamer slapen. Nou dat lijkt me niet nodig. Dan ontdek ik dat er niet alleen geen wifi is maar er is helemaal geen internet, sterker nog er is geen enkele verbinding. Als ik toch contact wil maken dan moet ik terug naar El Blanco en dat is 18 kilometer. Maar daar pas ik voor. Heel vervelend maar het is niet anders. Hij stelt nog voor om met zijn bootje te gaan maar de duisternis valt snel dus ook daar zie ik maar vanaf. Ga lekker op de veranda zitten en zet een luisterboek op. Hij komt er gezellig bij zitten en rookt een pijp. We lijken net een stelletje. Om half elf maakt hij me duidelijk dat ik zachtjesaan me klaar moet gaan maken voor de nacht en eindelijk dringt het tot me door: om 11 uur gaat de elektra uit. En toch… ik zou hier best willen wonen, maar dan uiteraard wel met de juiste persoon naast me.
