Robbeneiland, of toch niet ….?

Dag 6

ROBBENEILAND

Op mijn weg naar het ontbijt aan de receptionist gevraagd of hij een ticket naar Robbeneiland wilde boeken. Dat was niet nodig zei hij er was plek zat. Ik moest hem wel beloven dat ik er met een taxi naartoe zou gaan. Het was niet ver en in de auto vroeg de chauffeur wat me naar Zuid-Afrika bracht. Ik vertelde hem dat ik een boek aan het schrijven was en dat het gedeeltelijk afspeelde op een theeplantage maar dat ik daar te weinig van wist en hier was voor research. Zodoende kregen we het ook over “Hello honey, are you there?”. Ik beloofde hem dat hij een e-book van me zou krijgen. Gelijk daarna Elisabeth gevraagd om hem dat toe te sturen.

PECH

Bij de haven kreeg ik een teleurstelling te verwerken. De boot was vol voor vandaag. Eerste mogelijkheid was overmorgen. Toen ik eind vorige eeuw hier met Theo was hadden we geen zin om er heen te gaan. We hadden niet zo lang daarvoor Alcatraz bezocht en geloofden het wel. Nu wilde ik het eigenlijk toch wel zien, maar helaas. Dan me maar vermaken in de haven, er was genoeg te beleven.  Er staan vooral voor beelden die gemaakt zijn van schroot. Die zijn ook te koop maar wat moeilijk vervoerbaar.

CAPE TOWN UIT DE LUCHT

Ontelbare keren werd ik aangesproken om een boottocht te maken en zodoende twee oceanen te kunnen bezoeken maar daar had ik geen zin in. Slenterend langs de typisch Suidafrikaanse winkeltjes ontdekte ik een stalletje waar ze helicopter-vluchten aanboden. Ja, toen was ik snel verkocht en een half uurtje later bekeek ik vanuit de lucht de contouren van Cape Town.

DE CHAUFFEUR EN MIJN BOEK

Weer met de beide voetjes op de grond nog even een terrasje gepakt en toen de chauffeur gebeld dat hij me kon komen ophalen. Die was laaiend enthousiast over het boek dat hij inmiddels van Elisabeth toegestuurd had gekregen. Hij was al bij hoofdstuk 10 en vond het nu al geweldig. Bij aankomst bij het hotel nog een poosje met hem zitten praten over voornamelijk de onveiligheid in deze stad. Is vooral gekomen tijdens en na de Covid periode en dat is ook de reden dat je op elke hoek van de straat een beveiliger ziet staan. Die moeten proberen te voorkomen dat mensen op straat beroofd worden of eventueel nog erger. Daders worden hier dan ook heel streng aangepakt en dat moet wel anders staan die mensen er voor niets. Hij vertelde dat tijdens de Covid hele delen van de spoorweg van Johannesburg naar Cape Town waren gestolen  en dat dat de reden was waarom er geen treinen meer reden. Tussen de regels door beluisterde ik ook zijn ongenoegen over de regering omdat die heel laks in deze zaken is. Hij verwachtte alleen maar grotere escalaties en vreesde het ergste.