Dagje Toronto
Gisterenavond hadden we besloten om niet direct te gaan rijden maar vandaag eerst Toronto met een bezoek te vereren. De vlucht en de stress van gisteren hadden toch hun sporen nagelaten.
De auto die we gehuurd hadden nog maar even laten staan en met openbaar vervoer naar de stad. Aan de receptioniste vroegen we, wat de beste manier was om naar de stad te gaan. Dat was per taxi. Weet u ook wat de kosten dan ongeveer daarvan zijn. Zonder blikken of blozen antwoordde ze dat we dan op $ 60 moesten rekenen voor een enkeltje. Oh, dan gaan we dat anders aanpakken. Met de shuttle naar de luchthaven, dat was maar 2 kilometer en toen met de trein naar Toronto. Van het verschil hebben we èn kunnen lunchen èn een diner kunnen betalen.
Toronto valt op door de enorm hoge maar niet veel historische gebouwen, netheid en vooral heel vriendelijke mensen. Ook opvallend is dat alle prijzen hier zonder belasting zijn, helaas moet je die wel betalen. Oppassen geblazen dus er komt ongeveer 20% bij. Best een tegenvaller.
CN-tower
Eerst maar eens de stad vanuit de hoogte gaan bekijken en hoe kun je dat beter doen dan vanaf de 553,33 meter hoge CN-tower (Canadian National Tower).
Toen de toren werd gebouwd was het het hoogste vrijstaande bouwwerk ter wereld. Op 13 september 2007 werd hij gepasseerd door de Burj Khalifa in Dubai. Ook was het ooit de hoogste tv-toren ter wereld maar intussen gezakt naar plaats drie en voorbijgestreefd door Canton TV-tower in 2009 en in 2011 door de Tokyo Sky Tree.
Het was helder weer dus konden we ook heel ver kijken.
Opvallend was het vele groen in en rondom de stad. Natuurlijk moesten we over de glazen vloer lopen en daar nog een fotootje van maken.
Hop-on-hop-off
Daarna was het tijd om de toerist uit te gaan hangen door met de Hop-on-hop-off bus de stad te gaan bekijken. We zaten hoog en droog en de zon was zelfs warm.
We staken regelmatig de langste straat ter wereld over. De Yong street is 1896 kilometer lang. De straat was vroeger nog langer maar tussen het begin en het einde is een stukje highway gekomen en is hij daarom nu korter. We reden door een straat waar de welgestelden van Canada wonen. Appartement van 50 miljoen waren daar schijnbaar heel gewoon. Eén van de bewoners ging zelf (!!) boodschappen doen aan de overkant van de straat. Ik verwachtte dat onze gids zou zeggen: daar zit de Lidl of zoiets dergelijks maar dat bleek toch even iets anders te zijn. Hij ging daar onder andere zijn dagelijkse kopje koffie drinken. Prijs van zo’n versnapering CAD 500. Ik heb daar toch maar één woord voor: krankzinnig.
Casa Loma
Ons tweede doel van vandaag was Casa Loma. Een schitterend kasteel, inmiddels museum, met een prachtig aangelegde tuin er omheen.
Het kasteel werd in drie jaar tijd in opdracht van de bankier Sir Henry Pellatt gebouwd en was een kado voor zijn echtgenote. Hij had zijn geld vrij snel verdiend in de financiële wereld maar raakte het nog sneller kwijt en toen moesten ze het kasteel weer verlaten.
Museum
Het gebouw is nu een museum en wordt veel gebruikt voor film- en TV-opnamen. Ook trouwpartijen maken er gebruik van en je kunt bepaalde gedeeltes afhuren voor diners. De tafels waren gedekt met het mooiste tafellinnen, kristallen glazen en het porseleinen servies. Waarschijnlijk was er vanavond een happening. Het zag er feestelijk uit.
Het mooiste vond ik de bibliotheek. De 6 deuren die daar toegang toe geven zijn van glas en koperwerk. Eén zo’n deur kost al $ 10.000.
Verder is er zoveel moois, natuurlijk ook kitsch, te zien dat we ons er goed hebben vermaakt. Het was in ieder geval zeker de moeite waard. De verlate lunch daar genuttigd en die was zeer smaakvol.
Weer tijd voor de hop-on-hop-off bus te pakken en richting station de gaan. Op het vliegveld de auto opgehaald.
Lekker karretje
Een Chevrolet Impala 6V en rijdt en zit heel comfortabel. De weg naar het hotel was nog even een dingetje. We reden binnen 100 meter verkeerd en dat hebben we geweten. Over een ritje van normaal gesproken 2 kilometer hebben we de nodige extra kilometers moeten maken en ongeveer een half uur gedaan. Maar goed toen wisten we ook gelijk waar alle knopjes voor dienden.
