Op ons gemakje naar het vliegveld gereden. Waren vergeten in het hotel de route te downloaden en mijn datalimiet was op. Vannacht van de router gegooid en daarna wel heel veel apps bijgewerkt. Weer wat geleerd. Maar intussen ook mijn abonnement op Wereld laten zetten. Ik wil wel bereikbaar zijn, dat voelt gewoon prettiger aan. Amber dacht dat we verkeerd reden dus bij een Politie-postje, in the middle of nowhere, maar even gevraagd. We zaten goed. Borden die je kunt volgen zijn een beetje dun bezaaid. Auto ingeleverd moesten natuurlijk bijbetalen want we hadden wel de nodige kilometers gemaakt, 735 om precies te zijn. Intussen de bagage iets anders gepakt en jawel het bedrag dat ik bij moest betalen was nu maar 1.300 peso. In totaal heb ik 20 binnenlandse vluchten gaat toch wel een beetje in de papieren lopen. Eens kijken wat ik allemaal met Amber mee terug kan geven naar Nederland. Wat ons opvalt is dat iedereen zo vriendelijk is en alles zo ontzettend relaxt gaat. Het maakt ook helemaal niet uit wat je allemaal in je handbagage hebt. Had ik op Schiphol nog een probleempje met mijn toiletartikelen hier wordt niet naar gekeken. Alles, ook laptop, iPad en iPhone mag gewoon in de koffer blijven. We hebben nog wel geprobeerd om hier geld te pinnen maar dat lukt niet en de bodem is in zicht. Nu maar hopen dat het in Ushuaia wel lukt anders hebben we een probleem. Je kunt namelijk maar beperkt met creditcard betalen. Als we in het vliegtuig zitten raakt Amber een beetje in paniek. Dat komt omdat we al om 11.47 vertrekken en de vertrektijd zou 12.00 zijn. Ze is van mening dat we in een verkeerd vliegtuig zitten en nu op weg gaan naar Buenos Aires. Ik kan er alleen maar om lachen en heb zoiets als dat al zo is dan komt het ook wel weer goed. Als we 1,5 uur verder zijn begint El Commandante een heel verhaal en ja hoor Amber verstaat Buenos Aires. Ik krijg haast een lachstuip. Als hij daarna zijn verhaal in het Engels nogmaals houdt horen we gelukkig allebei dat hij het over de straat van Magelhaen heeft en die ligt toch echt bij Vuurland. Iedereen in het vliegtuig staat nu aan de rechterkant om naar het water te kijken. Wij zien er niets bijzonders aan en gaan gewoon door met het maken van ons blog. Dit was een van de spannendste vluchten die ik heb gehad. Aan het eind behoorlijke turbulentie en iedere keer wisselen van hoogte. Leek even of we een doorstart aan het maken waren maar landen toch op het vliegveld. Dat ging redelijk maar er moest ontzettend krachtig worden geremd om voor het water naar rechts te kunnen draaien. Ik geloof niet dat dit een lekker vliegveld is voor de piloten.
Na de landing werd er uitbundig geklapt. Ik denk dat er behoorlijk wat mensen in hun rats hebben gezeten. Toen we uit het vliegtuig kwamen moest de handbagage weer door de scanner. Vreemd er kan toch intussen niets bijgekomen zijn ? Daarna op zoek naar een taxi die ons naar het hotel bracht. Heel mooi hotel met een panoramisch uitzicht. Echt geweldig. Het hotel licht boven de stad, midden in de bossen en kijkt uit over de baai.
We treffen het weer want normaal is het hier toch zo’n 10 graden kouder. Amber had, op mijn advies, voor de komende dagen winterkleren meegenomen en omdat ze altijd last heeft van koude voeten haar elektrische verwarmde sokken maar die zijn gelukkig niet nodig. Nadat we ons hadden geïnstalleerd zijn we met de shuttle naar de stad gegaan. Inmiddels was het een uurtje of 4 en had ik toch wel honger. Gelijk maar een goed maal genomen dan kunnen we het vanavond met iets simpels doen of gewoon een maaltijd overslaan. We eten hier duidelijk minder maar drinken juist veel. Ik heb de hele dag dorst. Na het eten zijn we naar het Maritime Museum of Ushuaia gegaan en hebben daar het Ushuaia Jail and Military Prison gedeelte bekeken. Daar hebben we een paar uur rondgelopen en het was ontzettend interessant. Het eerste wat we tegenkwamen was een replica van De Eendracht. Je voelt je dan gelijk weer een beetje thuis. Daarna wat door de hoofdstraat gedrenteld. We werden onthaald op een gratis concert dat door een dame op haar balkon werd gegeven.
Omdat we weer terug moesten naar het hotel, want de laatste shuttle ging om 8 uur, hebben we onze toegangsbewijzen voor het Museum af laten tekenen en kunnen we nog een keertje terug.
