Een beetje een rare dag. Theo zijn 68e verjaardag en in gedachten beleef ik er een aantal van. De eerste samen met Léon en Nicole, toen nog in ons appartement in Flaine tijdens een skivakantie, die bij ons op vakantie waren en de laatste, toen hij 64 werd, en de kinderen en kleinkinderen er ook weer waren maar nu in Bousquet. Zou eigenlijk een feestdag moeten zijn maar dat is het niet. Deze dag staat verder in het teken van reizen. We doen alles heel relaxt. Wegen de koffers, die nu zo zijn ingepakt dat mijn spullen die ik echt nodig heb in mijn koffer zitten en alles wat ik kan missen in de koffer van Amber zit die dat mee naar huis neemt. In de gym staat een weegschaal en we krijgen het zo voor elkaar dat in beide koffers 23 kilo zit. Voor de binnenlandse vluchten 8 kilo te zwaar maar voor de vlucht naar NL precies goed. We rijden ruim op tijd naar het vliegveld en leveren de auto bij Hertz in. Hij was donkergrijs, tegen zwart aan, toen we hem kregen maar is nu lichtgrijs. Zit onder het stof en dat is niet alleen van buiten maar ook van binnen. Je kunt je naam in het stof op het dashboard schrijven. We schamen ons een beetje maar kunnen er ook niets aan doen. Volgens de mevrouw van Hertz valt het wel mee. Ze zijn erger gewend.
Intussen heb ik alle apparaten op het lichtnet aangesloten om alles op te laden. Ben erg blij dat ik een stekkerdoos heb meegenomen en dat samen met de wereldstekker die ik van Alexandra heb gekregen kunnen we alles gelijk opladen. Ding maakt overuren.
We vliegen via Trelew, blijven daar aan boord, naar Buenos Aires. Alles gaat volgens plan alleen is het een kleine taxi die we treffen en we zien niet zitten dat onze bagage daar in kan maar de chauffeur wel en propt mijn koffer op de voorstoel en het is ons dus weer gelukt. Als we later in het hotel een hapje zitten te eten komt de manager en zegt dat we een verkeerde kamer hebben gekregen. We kunnen een andere, grotere, kamer krijgen maar dat slaan we af het is maar voor één nachtje.
