Geboren op 11 september 1942 in Oud Vossemeer op het eiland Tholen. De oudste van vier kinderen met alleen maar broers. Het leven in een strenge gemeente was niet mijn ding. Op 19-jarige leeftijd vertrokken en bij de LUVA (LUchtmacht VrouwenAfdeling) gegaan. Opleiding gevolgd en gewerkt bij de verbindingen.
Nadat mijn contract was verstreken gaan werken bij de Shell. Hier gestart bij de communicatie (telex) en later een opleiding mogen volgen voor programmeur. Een geweldige sociale werkgever en zonder hun support zou ik niet zijn geworden wie ik nu ben. Intussen een dochter gekregen en om in de jaren 60 alleenstaande moeder en tevens kostwinner te zijn was best zwaar.
Daarna bij IBM gewerkt. Ook een prima werkgever maar totaal anders, hier stond zakelijkheid hoog in het vaandel. Les gegeven in computerkunde, voornamelijk programmeertalen. Dat was toen niet bepaald een functie die je bij een vrouw zocht.
Samen met mijn toenmalige man gestopt met werken en vertrokken naar een boerderij in Limburg met het idee om helemaal zelfvoorzienend te zijn. Was een ideaalbeeld maar ging al heel snel erg vervelen. Zeker voor een bezige bij zoals ik.
In 1978 bij mijn laatste werkgever het CBR gaan werken. Begonnen als examinator en geëindigd als directeur productmanagement. Mijn 25 jaar daar volgemaakt en toen met mijn tweede man vertrokken naar Frankrijk.
Eerst gewoond in de Tarn en later naar de Herault verhuisd waar ik begin 2022 toch, tegen alle verwachtingen in, ben vertrokken naar de Alpes-Maritimes. In 2014 weduwe geworden maar besloten om in Frankrijk te blijven wonen.
In november 2018 is er op de site van Quinta Severiens een serie artikelen verschenen over oudere vrouwen die iets van hun leven hebben gemaakt. Daar is ook aandacht besteed aan mijn leven.
Op zaterdag 7 december 2019 was ik de radiobriefgast in het programma Post voor Holland. Dat is een zender die aandacht besteedt aan mensen die Nederland hebben verlaten. In de rubriek radiobriefgast worden dan vragen beantwoord waarom iemand Nederland heeft verlaten en zijn belevenissen opgetekend. Er zit veel muziek in de twee uur durende uitzending. Het is hier te beluisteren.
Begin oktober 2021 heeft Vincent J. Dancet me een interview via internet afgenomen. Daar heeft hij een heel leuk item van gemaakt met toepasselijke beelden. Je vindt het hier.
Reizen is mijn ideaal en het kan allemaal niet gek genoeg zijn. Merk wel dat de jaren toch een beetje mee gaan tellen, maar je hoort mij niet klagen.
Mijn ideale woonplek tot begin 2022
Mijn 24e woonplekje en ik heb het er uitstekend naar mijn zin. Eigenlijk heb ik dat overal wel gehad met uitzondering van mijn jeugd.
Van mijn wiegje op het eiland Tholen, waar ik bijna 20 jaar heb gewoond, via diverse plaatsen tijdens mijn militaire leven naar Den Haag. Vervolgens heb ik in Amsterdam gewoond en ben daarna via het zuiden van de provincie Utrecht verkast naar Limburg. Toen toch maar weer terug via Rijswijk naar Den Haag. Na al die omzwervingen eindelijk in Frankrijk beland.
Eind 2021 vond ik dat een appartement toch wel ideaal zou zijn. Geen onderhoud meer aan de tuin en zwembad en alles gelijkvloers.
Dus op zoek naar een mooi, niet te klein, appartement met een groot terras en zicht op de Middellandse zee. Dat was zoeken naar de bekende speld in een hooiberg en uiteindelijk werd het niet een appartement maar een groot huis, ook nog een grote tuin, wel onderhoudsvriendelijk, en een zwembad en ja, in de verte zicht op de Middellandse Zee, dat dan nog wel.
Ik heb dus de bergen als uitzicht verruild voor de zee.
Ik geniet iedere dag van deze unieke plaats, mijn vierde plek in Frankrijk, en kan het denk ik wel uithouden tot ik 100 word.
