Eerst maar eens een functioneringsgesprek gevoerd vanmorgen met de chauffeur. Ik heb toch maar besloten iets over zijn rijstijl te zeggen want vannacht e.e.a. evaluerend moest ik toch wel toegeven dat deze manier van rijden wel een heleboel risico’s met zich meebrengt. Het is overigens hier de manier van rijden maar goed ik wil toch straks wel naar huis en dan niet tussen 6 plankjes. Dus vriendelijke gevraagd (nou ja !!) of hij niet meer over de doorgetrokken streep wilde gaan, niet in wilde halen in bochten en ook niet op een helling. Het heeft geholpen en rekening houdend met de rijstijl hier, hebben we vandaag niets te klagen.
Als eerste het plaatsje Xidi bezocht. Dit dorp staat evenals het daarna bezochte dorp Hongcun bekend om de Ming- en Qing-huizen en staan beiden op de Wereldlijst van Unesco. Huizen hebben veel weg van de eerder bezochte dorpen. Uiteraard weer met wat andere details. Toen we er aan kwamen was er net een huwelijksceremonie bezig. Leuk om dat allemaal te zien. Er komen heel veel studenten om de prachtige omgeving, vaak samen met de rivier, te schilderen. Inmiddels ook geleerd waarom er in de huizen 2 halfronde tafels staan. De mannen waren vroeger heel lang van huis, wel maanden en soms jaren, en dan gebruikten de vrouwen en kinderen de ene helft en als hij weer thuis was dan werd er een ronde tafel van gemaakt. De kinderen zitten hier overigens bijna niet aan tafel. Lopen te spelen en ook intussen te eten. Van tafelmanieren kun je hier absoluut niet praten. Als je ziet wat een rotzooi mensen aan tafel maken heb je bijna geen honger meer. Ze gooien alles op tafel, ook wat ze al in hun mond hebben gehad en niet lusten of bijvoorbeeld botjes en het ziet er echt niet uit.
Het beeldhouwwerk van de deuren heeft ook een bepaalde betekenis. Zo zie je op een van de foto’s een half openstaande deur. Boven de deur in houtsnijwerk 2 symbolen en verder netjes versierd. Dit is de deur naar de ouderslaapkamer. De symbolen staan voor het huwelijksgeluk. Zal er ongetwijfeld best zijn maar wat ik allemaal hoor heb ik bijna het vermoeden dat dat hier niet bestaat. De foto van de tweede deur heeft iets met gebroken ijs te maken en wijst naar het broze van het leven. Je zou inderdaad het patroon van flinterdun ijs dat gebarsten is er aan kunnen ontleden.
Daarna naar het bamboebos bij Mu Keng gegaan. Daar staat echt bamboe in alle mogelijke diktes en lengtes wat je je maar voor kunt stellen. Het wordt ook overal voor gebruikt. De jonge spruiten eet men en verder worden er matten, buizen, hoeden, meubels en keukengerei van gemaakt. Het is zo sterk dat het ook voor steigers wordt gebruikt. Het is nog steeds een levendige industrie. Eigenlijk is het net onkruid want uit de horizontale stengels komen op diverse plaatsen spruiten die bij goed weer wel zo’n 60 cm per dag kunnen groeien.
Het eten is iedere dag een belevenis. Beginnen met rijst is bijna al gewoon maar voor de lunch komen er zoveel schaaltjes op tafel dat je bijna niet kunt kiezen. Vandaag weer van die hele kleine visjes gegeten en ja inderdaad…..intussen eet ik ook de kop en de staart op. We hadden dus weer vis(jes), kip in heerlijke zoete saus klaargemaakt, een soort deegkoekje met garnalen en rijst uit de stomer. Alles met stokjes gegeten al hadden ze me wel een mes en vork (ongevraagd) gebracht. Het is overigens niet de bedoeling dat je alles opeet. Toen we na het eten via het oude stadsgedeelte liepen zagen we gelukkig ook nog een McDonald’s, maar daar moet ik nu even niet aan denken. Eigenlijk vind ik het eten prima toch nu toe.
Op naar een theeceremonie. Diverse soorten geproefd maar de black tea en de chrysantthee vind ik toch het lekkerst. Toen de laatste stop van de middag, een massage. Begonnen met de benen en de voeten. In ieder geval weet ik het nu zeker: ik ben een masochist. Wat heeft die dame me een pijn gedaan. Volgens haar waren mijn kuiten van staal en daar heeft ze wat aan proberen te veranderen. De tranen liepen over mijn wangen en het was onwijs pijnlijk maar hoe gek het ook klinkt, het was ook lekker. Moest gelijk denken aan het boek: 50 tinten grijs !! Daarna zou de bodymassage worden gegeven. Nadat ze met mijn benen klaar was legde ze uit dat ik op de massagetafel kon gaan liggen. Ik niet te beroerd en die toch regelmatig een massage laat doen, kleed me uit en ga op de bank liggen. Masseuse komt terug en ik zie haar verbaasde gezicht, ze draait zich om en gaat de kamer uit. Even later komt mijn gids binnen en begint te lachen, heeft ze bijna de hele massage gedaan, ze kwam niet meer bij, en vertelde me dat ik de masseuse bijna een hartinfarct had bezorgd. Ik moest me aankleden. Massage wordt gegeven met de kleren aan !!! In ieder geval was het lekker maar mijn nek en schouders werden om dezelfde hardhandige manier bewerkt als mijn benen en voeten.
Toen naar het hotel. Ik had gisteren aangegeven dat ik niet helemaal happy was met mijn hotel en dat daar direct actie op was ondernomen. Dat hield in dat ik naar en ander hotel werd gebracht. Er is waarschijnlijk gelijk gedacht dat moeten we goed maken en we reden naar het Huangshan Golf Resort. Kijk en dan weten ze toch gelijk weer wat een mens nodig heeft al besef ik best dat het straks in de “binnenlanden” een stuk minder zal zijn.
Vanavond met Louise naar een show geweest. Het werd aangekondigd als een opera maar dat was het beslist niet. Het was een combinatie van zang, dans en ballet maar met een snelheid waar je U tegen zegt en van een heel hoog gehalte. Prachtige kostuums, mooie kleuren, hele speciale effecten en zeer snelle wisselingen. Echt fantastisch ! Mooie afsluiting van een mooie dag.