Weer vroeg mijn bed uit en weer prachtig weer. Ik had dat niet verwacht want vannacht is het noodweer geweest. Onweer en een wolkbreuk. Toen ik op een uur of 3 naar buiten keek was er geen straat te zien en hadden we een rivier voor de deur. Ik ben moe en eigenlijk val ik al snel in slaap en word wakker als Pablo een gil geeft. Op een smalle weg door de bergen is een stuk rots naar beneden gekomen en heeft een bus geraakt. De weg is nu versperd. Gelukkig zijn er 3 bussen en met man en macht lukt het ze om een paar stukken te verplaatsen en de bus weer vrij van rotsblokken te krijgen en dan kunnen we er langs. Schijnt vaker te gebeuren maar ook Pablo had het nog nooit zien gebeuren. Hij is er toch een beetje door aangeslagen.
We rijden door en de weg gaat over in een ongeasfalteerde pad. Diverse keren stoppen we om foto’s te maken en op het hoogste punt op ruim 3500 meter is het duidelijk een stuk kouder. In het piepkleine kapelletje branden een paar kaarsen maar die moet je duidelijk bij je hebben want er is geen mogelijkheid om die te kopen. Daarna stoppen we bij een cactusveld. Waar je ook kijkt ze staan er in alle vormen en afmetingen. Inmiddels rijden we weer op een goede weg. Op de ongeasfalteerde weg had ik het niet echt naar mijn zin. De weg was heel smal en de afgrond erg diep en dan heb ik niet eens last van hoogtevrees. Op enig moment zien we een paar grote vogels, de Andescondor. Ik heb geprobeerd om er een paar gelijk op de foto te krijgen maar dat lukte niet. Uiteindelijk nog wel eentje kunnen volgen op zijn vlucht net boven ons hoofd.
We stoppen onderweg een paar keer om naar het toilet te gaan en ik kijk mijn ogen uit naar de vele kruiden die ze hier verkopen. Ze ruiken allemaal heerlijk maar ja, meenemen is helaas geen optie.
Rond 12 uur bereiken we Cachi en besluiten eerst wat te gaan eten. Pablo zal een leuk tentje uitzoeken en ik wil eerst naar de kerk. Zou het hier dan gaan lukken om een kaars aan te steken. Maar nee hoor, ook hier geen kaarsen. Het is een klein, smal kerkje en ik ga vooraan zitten om even alles in me op nemen om daarna richting het altaar te lopen en wat foto’s te nemen. Ik word dan aangesproken door een oudere heer die iets vraagt en ik vraag hem of hij Engels spreekt. Een beetje krijg ik als antwoord maar met handen en voeten kan ik hem toch vertellen dat ik het jammer vind dat het niet mogelijk is om een kaarsje aan te steken voor die vrienden die dat nodig hebben. Hij beduidt me om even te wachten en verdwijnt achterin de kerk en komt terug met een kaarsje. Dat heeft al eerder gebrand maar dat maakt niets uit. Hij vraagt waar ik het wil hebben en wijst naar een beeldje van een persoon hier uit de streek (heb ik later begrepen) met wat takjes in zijn hand met daarvoor een paar ossen. Hij vertelt dat het de patron van Madrid is. Waarom dat hier staat ? Geen idee begrijp zijn uitleg niet maar wel dat het te maken heeft met een goede oogst. Zoiets als bid- of dankdag voor het gewas denk ik. Hij haalt een plankje en daar mag ik mijn kaarsje zetten. En zo heb ik het toch voor elkaar gekregen om een kaarsje aan te steken voor al die vrienden en vriendinnen die het heel goed kunnen gebruiken. Dit moet geluk brengen.
Daarna gaan we een hapje eten. Ik heb geen honger maar besluit een salade te nemen en een glas rode wijn. De terugweg is spectaculair. Het is intussen zacht gaan regenen en de grindweg is glad. Je ziet steeds auto’s en bussen slippen. Ook wij doen dat een paar keer. Volgens Pablo heeft deze weg de bijnaam: weg naar de hel. Kan me er wel iets bij voorstellen.
Daarna, maar dan zitten we al op geasfalteerde weg krijgen we een wolkbreuk. We moeten langs de kant van de weg stoppen en als we later voorzichtig verder gaan is het meer of we door een rivier rijden dan over een weg. De rioleringen kunnen duidelijk het water niet aan.
Om kwart over 5 zijn we bij het hotel. We zijn allebei heel blij. Ik heb schitterende dagen gehad en Pablo heeft de ritjes gemaakt op een manier waar hij alleen maar van kon dromen. Hij omhelst me stevig en bedankt me wel tien keer ! Vlug mijn blog afgemaakt, had ik grotendeels al in de auto geschreven en inmiddels loopt mijn bad vol. Dan straks nog een hapje eten en op tijd naar bed. Morgen is het vroeg op want om 7 uur vertrek ik voor een 8 uur durende busreis naar Chili en laat ik Argentinië achter me. Ik heb er genoten !!!