Om half 5 word ik opgehaald. Ik sta daar in mijn korte broek en shirtje maar heb wel een vest bij me. De gids kijkt me aan en trekt zijn wenkbrauwen op. Of ik wel weet waar we naartoe gaan? Jazeker naar de geysers van. Klopt enig idee hoe koud het daar is ? Nee. Nou als we geluk hebben dan is het -5 maar het kan ook kouder zijn. Oh, daar ben ik echt niet op gekleed. Gelukkig mag ik nog snel wat anders aantrekken.
Onderweg is het schitterend. De hemel staat vol met sterren en daar staat deze omgeving ook om bekend. Dat komt door de droogte van de woestijn.
Gelukkig stoppen we op tijd om even gebruik te maken van de toiletten want ik heb ontzettende kramp. De rest van de dag gaat het goed. Drink me suf aan cola dat schijnt heel goed te zijn.
We waren als een van de eersten bij de Geysers del Tatio. Daarna werd het al snel drukker. Indrukwekkend om te zien hoe overal om je heen het water uit de grond opborrelt.
De zwavellucht is op diverse plaatsen totaal verschillend. Soms bijna niet waarneembaar en op andere plaatsen kun je het er niet uithouden. Dat in combinatie met de hoogte waar je zit is niet echt aangenaam. Terwijl wij aan het rondkijken zijn maakt de gids ons ontbijt en daar sta je dan met een temperatuur onder het vriespunt buiten te eten. Valt eigenlijk allemaal best mee komt natuurlijk ook omdat er geen wind is. Tja en dan is het zover. Doe ik het of doe ik het niet. Neem ik een duik in de poel ? Ik besluit het te doen en ga een kleedhokje in, dat eigenlijk te klein is om je kont te kunnen keren, en wurm me in mijn badpak. Koud !! En dan het water in het lijkt wel kokend water maar het schijnt rond de 40 graden te zijn. Als je loopt voel je overal water opborrelen een heel raar kietelend gevoel. Toch raar dat je het ene moment met een muts op staat en het andere moment aan het zwemmen bent. De kou valt mee als je eruit komt. Je lichaam is natuurlijk goed doorwarmt. Als even later de zon over de bergen komt is het gelijk aangenaam maar zie je ook waarom je hier moet zijn voor zonsopgang. Het zicht is dan totaal anders.
Het volgende punt is Vita Putano. Een dal waar de rivier doorheen stroomt. Schitterend, wat een mooie vallei is dat. Ook veel vogels en soorten lama’s die hier heel tam zijn. Iemand heeft een foto van me gemaakt terwijl ik zelf sta te fotograferen terwijl het beest gewoon achter me langs loopt.
Bij de nederzetting Machuca stoppen we en ook daar hebben de bewoners weer hun koopwaar ten toon gespreid. Iets boven de hutjes ligt een klein kerkje maar om er te komen moet je weer klimmen en menigeen houdt het voor gezien. Het is aardedonker in het kerkje maar toch lukt het om foto’s te maken.
Als ik terug ben in het hotel ga ik een paar rondjes zwemmen en daarna in de zon liggen. Niet te lang want het is heel warm !. Straks mijn koffer inpakken en morgen naar Santiago de Chili. In verband met mijn krampjes blijf ik in het hotel en eet wel een tosti of zo. Even geen uitgebreid eten in ieder geval. Waren weer een paar mooie dagen hier in San Pedro de Atacama. Het is er heel erg arm maar overal schoon en dan toont het toch gelijk heel anders. De straten, zelfs de hoofstraat, zijn van klei en als het regent dan zijn het beekjes. Gelukkig regent het hier af en toe heel hard maar wel kort. Mijn hotel was heel leuk en bijzonder vriendelijke mensen