Peru

Mijn gids haalt me om kwart voor 9 op. Eerst rijden we door diverse wijken en daar krijg ik uitleg van haar. De wijk waar ik mijn hotel heb, Miraflores, is een van de betere en dat kun je ook wel zien aan de gebouwen.

We rijden o.a. langs een park met honderden olijfbomen, dat zijn allemaal geschenken van Spanje. Ze behoren toe aan de stad Lima maar de bewoners plukken ook heel veel van de olijven zodat alleen de olijven die hoog hangen eigenlijk voor de Stad overblijven.

Als eerste gaan we naar het Plaze de Mayo. Doet me aan het plein met dezelfde naam in Buenos Aires denken, alhoewel hier veel meer en veel mooiere gebouwen staan. Aan het plein liggen het Presidentiële Paleis, het gemeentehuis van Lima, de Kathedraal en het paleis van de aartsbisschop.

We bezoeken daarna de vlakbij gelegen Saint Francis Monastery die ook op de Unesco World Heritage Lijst staat. Een indrukwekkende kerk met een bijzondere geschiedenis. Er is ook een bibliotheek en er zijn catacomben.

In deze kerk vereert met de Apostel Judas. Op het feest van deze apostel in augustus wordt een halve ton wegende zilveren standaard, tijdens een processie van het klooster naar de kerk, gedragen door 40 mensen.

Tijdens de aardbeving in 1673 is er helaas veel van de oorspronkelijk kerk verloren gegaan en ook de aardbeving van 1970 heeft veel verwoest. Hij is gebouwd en zeer goed gerestaureerd in de Spaanse Barokstijl.

Het altaar is helemaal van hout gemaakt. De muren in hal en vele nissen zijn betegeld met de bekende tegels uit Sevilla en deze zijn allemaal van zo rond 1620.

De bibliotheek bevat zo’n 25.000 antieke boeken. Een pronkstuk is een bijbel die in 1572 is gedrukt in Antwerpen. Ook hangen er schilderijen die uit de school van Peter Paul Rubens komen.

In 1943 werden 7 catacomben ontdekt waar tot 1808 meer dan 70.000 lichamen zijn begraven. Er wordt ook aangenomen dat er geheime gangen zij tussen de catacomben en de kerk.

Daarna Casa Aliaga bezocht. Het is het oudste Koloniale huis in Lima en behoort sinds 1535 tot de familie Aliaga, die er nog steeds in een gedeelte van het huis wonen. Het is allemaal erg kolossaal en toch komt het niet pompeus over.

Mooie entree en de eetkamer was gedekt voor een gezelschap dat er ’s avonds een diner had. Mooie omgeving om daar te dineren en dan maar hopen dat het eten er ook goed is. Er is ook een leuke binnenplaats en doet allemaal best Spaans aan. Niet verwonderlijk uiteraard.

Toen was het tijd om naar Larco Herrera Museum te gaan. Dat is een privé museum en heel erg bekend om zijn afdeling van ruim 600 erotische beelden. Nou dat zijn ze ! De hele Kamasutra wordt op alle mogelijk manieren uitgebeeld. Maar het belangrijkste is toch wel de goud en zilverafdeling die is bijzonder mooi. Een grote collectie kronen, oorringen, neusringen, maskers en vazen zijn te bewonderen.

Een mummie van een Shaman is ook een prachtig gezicht. Het geheel geeft 10.000 jaar Peruaanse beschaving weer. Hier kan je denk ik wel een hele dag doorbrengen en zeker met zo’n gids als ik vandaag had. Ze wist er ontzettend veel van en kon er op een leuke manier over vertellen.

Eind van de middag ben ik vanuit mijn hotel naar het Parque del Amor gelopen. Dat ligt aan de Oceaan. Dit kleine park staat helemaal in het teken van de liefde. Maar vooral het grote beeld van 12 meter lang en 3 meter hoog van twee kussende geliefdes is heel mooi. The Kiss is van de Peruaanse beeldhouwer Victor Delfin. Op Valentijnsdag wordt er hier een wedstrijd gehouden tussen verliefde stelletjes en vindt de langste kus-wedstrijd plaats. Het hele gedeelte heeft een mooie van mozaïek afgezette muur met allemaal liefdesspreuken. Ik vind deze wel mooi: Liefde is slechts een vlinder die ronddwaalt. Mooie zonsondergang meegemaakt maar dan is het ook binnen een mum van tijd donker dus moest ik nog opschieten want ik wil het liefst niet ’s avonds op straat zijn. Geen ellende opzoeken.

Author

Van jongs af aan heeft reizen me gefascineerd. Was toen niet in de gelegenheid om dat te verwezenlijken maar haal nu dubbel en dwars de achterstand in. Geniet met volle teugen van al die mooie plekken op deze wereld en niet te vergeten van de veelzijdigheid van zijn bewoners. Probeer zoveel mogelijk uit het leven te halen want de eeuwigheid is me nooit beloofd.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *