De presentatie op 23 november 2019

Eindelijk was het dan zover!!

Uren voor de presentatie zag ik al familie en vrienden door Ouwehands Dierenpark schuifelen en genieten van al het moois dat daar is te zien. De zaal ging een half uur voor de officiële presentatie open en de meesten kwamen toen al binnendruppelen en zochten een plaatsje.

Antoinette Kalkman, de dagvoorzitter, opende de bijeenkomst en wenste de aanwezigen een fijne en ontspannen middag. Zij gaf de microfoon door aan Marelle Boersma, de initiatiefneemster van het geheel. Zij was het die een midweek op Ameland met de 15 auteurs had georganiseerd. Ja echt, sinds 23 november mag ik me auteur noemen. Die middag voelde het allemaal een beetje onwerkelijk aan maar het is echt zo. Ik ga niet naast mijn schoenen lopen hoor. Want zoals één zwaluw nog geen lente maakt, maakt ook één gepubliceerd kortverhaal je nog geen schrijver.

Waarom in Ouwehand

Daarna was ik aan de beurt en mocht ik de aanwezigen vertellen waarom deze boekpresentatie op zo’n geweldige plaats werd gegeven. Ik ga dat niet opschrijven maar is te beluisteren in het volgende filmpje

Als dank heb ik toen Robin de Lange, de directeur van Ouwehands, een bloemetje aangeboden. Ik ben hem eeuwig dankbaar.

De veelzijdigheid van Ouwehand

Aansluitend heeft hij een presentatie over de dierentuin gehouden en in het bijzonder over de twee smaakmakende projecten, het Berenbos en de Panda’s.

Eerste exemplaar

Bij een boekpresentatie hoort ook altijd het aanbieden van een eerste exemplaar en de meest aangewezen persoon daarvoor was Robin. Hij kreeg uit handen van Marelle Boersma het eerste exemplaar. Esther van der Ham, uitgever Droomvallei, overhandigde Robin ook nog een paar cadeautjes. Zij was het die gelijk ja had gezegd toen Marelle haar had gevraagd of zij de uitgever wilde zijn van het Ameland boek.

Dertien trotse mensen

En toen was het zover. Eén voor één werden de 13 deelnemers naar voren geroepen, Twee waren helaas verhinderd, en kregen we het boek uitgereikt. Dat voelde heel bijzonder en het boek rook zo lekker naar inkt!

Het is net echt. Ze willen een gesigneerd exemplaar!

Na de afronding van het officiële gedeelte was het tijd om de boeken aan onze gasten uit te reiken. Vooraf had ik bedacht wat ik bij iedereen als persoonlijke boodschap in het boek zou zetten. Het was dus alleen nu een kwestie van mijn briefje raadplegen. Uiteraard gebruikte ik mijn gouden vulpen, een kadootje van mijn lief op de dag van onze ondertrouw en mijn 59^e verjaardag. Op nine eleven. Een dag, in alle opzichten, om nooit te vergeten. Alle belangrijke stukken, ook onze trouwakte, heb ik met deze pen getekend of geschreven.

Wat een fijne aanhang

Het was een heel bijzondere middag. Ik ben heel blij dat er zoveel lieve mensen zijn gekomen om dat mee te maken. Familie, vrienden, leden van mijn Frankrijk-groepje, ze waren er allemaal. Het smaakt naar meer en ik ga met nog meer enthousiasme verder met het schrijven aan mijn boek. Volgend jaar weer zo’n dagje is toch heel mooi om naar uit te kijken!

Dat viel even tegen

Er wachtte nog wel een klusje. Alle boeken, voor diegene die er niet bij konden zijn, moesten nog verzonden worden. Het begon met hindernissen want de doosjes, die ik nog moest vouwen (wat een rotwerk), bleken te klein te zijn. Op zondag nog 17 doosjes kunnen bemachtigen en de rest maandag bij de groothandel gehaald. Toen eerst de Nederlandse en die voor het buitenland bestemd waren, met uitzondering van de Franse adressen, klaar gemaakt en naar de post gebracht. De boeken bestemd voor mijn Franse vrienden heb ik meegenomen naar Frankrijk en daar gepost. We blijven natuurlijk een Zeeuwse en dus zuinig.

Smaakt naar meer

Ik kijk terug op een heel geslaagde dag en ik denk dat mijn 14 collega’s, die meegewerkt hebben aan dit boek, dat ook vinden.