Alweer voorbij

We schrokken wakker van de wekker en hadden allebei als een blok geslapen. De nodige dingen gedaan en om 6 uur stonden we in de hall. Naar het vliegveld was maar een kippeneindje. Camemi vloog om 9.10 rechtstreeks naar Amsterdam en ik 3 uur later naar Casablanca. Na een stop van 3 uur vlieg ik dan naar Montpellier. Het feest zat er weer op. We hebben genoten en weer heel veel gezien. Na het vertrek van Camemi heb ik in de hal nog een paar mooie borden gefotografeerd die daar aan de wand hingen.

Bij het inchecken werd me gevraagd om even opzij te gaan en te wachten. Omdat ik bij de douane ook een klein probleempje had gehad met mijn paspoort dacht ik dat het daarmee te maken had. Maar nee hoor er kwam een chauffeur en pakte mijn handbagage en vroeg of ik hem wilde volgen. Ik had het even benauwd en dacht dat ik niet mee mocht en weigerde in het busje te stappen. Toen de chauffeur me vertelde dat Business Class klanten niet met de bus werden vervoerd maar met een apart luxe busje ben ik toch maar ingestapt.

Ik vertrouwde het pas toen we bij het vliegtuig stopten en hij mijn bagage pakte. Dat wilde hij niet afgeven, was best zwaar, en huppelde de trap op om het netjes boven mijn zitplaats in het bagagerek te plaatsen. Tjee wat een service! Ik was flabbergasted.

Alles in de wasmachine

Bij thuiskomst de vuile was gelijk gedropt in het washok, wasmachine gevuld en een paar uur later hing het eerste al weer te drogen. Intussen alles gecontroleerd in huis en een duik in het zwembad genomen. Maar vroeg naar bed en lekker uitslapen en dan mijn reisverslag gaan plaatsen op mijn website. Door de slechte internetverbinding was dat er nog niet van gekomen. Was een mooie maar vermoeiende reis.