Wat een kou in Kangerlussuaq

Kangerlussuaq

Als je van een beetje comfort houdt moet je hier niet zijn. Het vliegtuig stopte midden op het platform van Kangerlussuaq en de rest moesten we lopen. Laten we er nu op gerekend hebben dat we lekker warm, via de slurf, het gebouw in konden lopen. Was even een misrekening en we werden gelijk met onze neus op de feiten gedrukt; het is hier heel koud. Ruim -20 en dat overdag. Tel er voor de nachten nog maar 10 bij. Amber had binnen no-time een paar dode vingers.

Altijd problemen met mijn koffer

De chauffeur stond ons in de hal op te wachten. We begrepen niet waar we onze koffers moesten gaan halen want we zagen nergens een lopende band. Nee, dat klopt, zei de chauffeur die hebben we hier niet. Moet je beneden in de kelder halen. Oh! Diegene die mij een beetje kennen weten dat ik altijd heel wat meesleep, zeker nu voor een vakantie naar dit oord. Wat te denken van laarzen, skibroek, parka en alle andere kledingstukken om warm te blijven. Ik op onderzoek uit, er zou toch wel een lift zijn. Ja hoor, gevonden! Iedereen sjouwde met zijn koffer via de trap naar boven en wij richting lift. De vreugde was van korte duur. Lift werkte niet. Met zijn tweetjes is het ons gelukt om de koffers naar boven te sjouwen.

Old Camp

Met de bus was het een heel kort ritje naar ons onderkomen ‘Old Camp’.

Het is het eerste Amerikaanse Militaire kamp dat tijdens de 2e Wereldoorlog hier is neergezet. In de oorspronkelijke barakken zijn nu slaapkamers gemaakt. Ik bedoel eigenlijk grote bezemkasten. We hebben ontzettend gelachen. Als mijn koffer in de kamer stond, kon de deur niet dicht maar met wat inventief stapelen van Amber is het toch gelukt. Alles uitgepakt en de kast volgestouwd met onze spullen. Het vreemde was dat onze bedden niet opgemaakt waren. Toen ik daar later een opmerking over maakte bleek dat we de verkeerde kamer hadden gekregen. Scheelde 1 nummer, maar ja, wel een wereld van verschil. Gelijk verhuisd. 

Het is warm en dat is nu het voornaamste

Ach we mopperen niet, kamer is schoon en wat heel belangrijk is: warm. Een ander dingetje, dat wisten we al is: toilet en douche op de gang en delen met mede-vakantiegangers. Zoals het er nu naar uitziet zijn er 3 kamers bezet en zijn er 2 badkamers en 2 toiletten. Kunnen we mee leven alleen….je moet wel de gang op, ook midden in de nacht. We hebben intussen afgesproken dat diegene die naar het toilet moet ‘s nacht, kijkt of het Noorderlicht is te zien en zo ja, bij de anderen op de deur klopt.

Briefing

Om 12 uur hadden we de briefing en werd ons verteld wat we de komende dagen allemaal kunnen verwachten. Toen vlug een broodje gegeten en de truck in en een rit van een paar uur gaan maken in de omgeving.

Wat ons al opviel is dat er eigenlijk niet eens zo gek veel sneeuw ligt.

Deze plek, Kangerlussuaq, bestond nog niet voor de 2de Wereldoorlog. Er is toen een landingsbaan aangelegd om Amerikaanse vliegtuigen de gelegenheid te geven hier een tussenstop op hun reis naar Europa te maken om bij te tanken. Er is voor deze plaats gekozen omdat het aan het eind van een gletsjermeer ligt en niet goed zichtbaar is. De landingsbaan is er eentje met een moeilijkheidsfactor. Aan het eind loopt hij 7% op en aan weerszijden heb je bergen. Wel niet van die hele hoge, maar toch. Je ziet hier enorme opslagtanks voor olie langs de weg. Het is nog steeds de enige landingsbaan waar internationale vliegtuigen kunnen landen. Hiervandaan kan men een transit nemen naar alle andere vliegvelden op Groenland. 

Oorlogsbasis

Tijdens de koude oorlog is de basis weer in gebruik genomen en werden hier raketten geplaatst om de raketaanvallen vanuit Rusland te kunnen onderscheppen.

Begin jaren ‘90 is de militaire basis opgeheven en overgedragen aan Groenland voor het symbolische bedrag van $1 wel met 2 voorwaarden. De Amerikanen mochten alles zo laten staan dus er hoefde geen ontmanteling van wat dan ook te komen.

Als tweede voorwaarden dat ze indien nodig bij een volgende oorlog toestemming krijgen om deze plaats weer als Amerikaanse basis in gebruik te nemen. Om dat mogelijk te maken moet er altijd een voorraad aan brandstof in de tanks zijn voor minimaal 3 maanden. 

Haven

Op een paar plaatsen zijn we tijdens de rit uit de truck gestapt maar wat was het dan koud. Een snerpende wind ging echt overal doorheen. Was een beetje de schuld van diegene die de briefing had gegeven want volgens hem was het niet koud en hoefde we niets anders aan te doen. Misrekening dus.

De haven die nu helemaal is dichtgevroren wordt in de zomermaanden intensief gebruikt. In ieder geval om goederen aan te voeren want er zijn maar twee mogelijkheden; per boot of per vliegtuig. Het eerste is uiteraard veel goedkoper.

Afgelopen jaar zijn er 42 cruiseschepen geweest. Wat die hier in vredesnaam moeten zoeken is mij een raadsel. Ze hebben ook geen aanleghaven en diegene die aan wal wil moet met een bootje worden vervoerd. Heb later begrepen dat veel passagiers hier vandaan met het vliegtuig vertrekken en er weer nieuwe aankomen die met de boot verder gaan.

Op het eiland, dat het grootste ter wereld is, staan ook hele grote schotels en volgens onze gids lopen alle telefoongesprekken tussen Europa en Amerika via deze schotels.