We waren allemaal om half acht bij het ontbijt en met uitzondering van Pol die gaat fietsen, gaan we met Ilonka mee om de wijk te verkennen.

Ik was er gisteren al geweest maar het blijft mooi. Toen was het heel druk en nu was er niemand. Om ongeveer half 10 kwam er leven in de brouwerij en toen ging het heel snel. Er mochten vandaag geen auto’s in de stad want alle wegen waren voor de wandelaars, (hard)lopers en vooral voor de fietsers.

Was allemaal een gezellig boel. Om een uur of 10 snakten we naar een kop koffie en die zijn we gaan drinken in het tentje naast het Theater en de cappuccino was daar heel lekker. Verder de stad in getrokken en laten zien waar het museum del Oro is want daar willen in de loop van de middag een paar mensen naar toe. Opvallend veel politie en militairen zie je overal en wat ook zo grappig is de politie rijdt hier met zijn tweetjes op een motor. Heb ik eerlijk gezegd nog nooit eerder gezien.

Vervolgens naar het beginpunt van de kabelbaan gelopen die naar de Basilica de Monserrate gaat. Alhoewel het aantal mensen meeviel hebben we toch een behoorlijke tijd in de rij moeten staan. Komt natuurlijk omdat het zondag is en dan de bewoners van Bolivia ook naar boven willen en het is dan half geld. Bovendien krijgt men boven de 62 ook nog korting.

Boven aangekomen was het een drukte van jewelste. De kerk was stampvol en er werd net een dienst gehouden. Heb daar een poosje staan kijken en toen het afgelopen was gingen, vooral ouders met kinderen, naar voren en liet de pastoor driftig zijn kwast heen en weer gaan. Er werd ook andere, heel moderne muziek opgezet. Het leek net een feestje.

Het begon een beetje te miezeren en ik kreeg ook wel trek. Samen met Laura, onze Belgische metgezel, een klein hapje gaan eten. Helaas ging het harder regenen maar we waren redelijk dicht bij de kabelbaan en om te wachten konden we in ieder geval droog staan. Ook hier weer een poosje in de rij gestaan, samen met Pieter die in een ander restaurant wat was gaan eten. Eenmaal beneden aangekomen splitsten onze wegen zich. Pieter en Laura gingen naar het museum del Oro en ik ben naar het huis van Simon Bolivar gegaan.

Dat was in ieder geval heel indrukwekkend en met een schitterend aangelegde tuin. Toen nog even wat extra geld uit de muur getrokken en naar mijn hotel gelopen. Ik was moe. Gelukkig geen regenjas of poncho nodig gehad maar het zat er tegenaan.

Om 7 uur verzameld in de hal van het hotel en toen met de hele groep gaan eten.

Author

Van jongs af aan heeft reizen me gefascineerd. Was toen niet in de gelegenheid om dat te verwezenlijken maar haal nu dubbel en dwars de achterstand in. Geniet met volle teugen van al die mooie plekken op deze wereld en niet te vergeten van de veelzijdigheid van zijn bewoners. Probeer zoveel mogelijk uit het leven te halen want de eeuwigheid is me nooit beloofd.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *