Ik word soms gek van mezelf
Na wat getreuzel begin van het jaar ben ik weer fullspeed begonnen met schrijven aan mijn boek ‘Hello Honey are you there‘. In werkelijkheid speelt het twee jaar geleden af en ik beleef alles weer opnieuw. Ik bekijk regelmatig de foto’s van toen en verbaas me over wat ik in die periode allemaal heb gedaan. Ook over wat ik niet heb gedaan en wel had moeten doen. Maar ja dat is nakaarten en daar houd ik niet zo van. Het is nu eenmaal zo gelopen en daar is niets meer aan te doen.
Impulsief
Aan de ene kant ben ik zeer impulsief. Zoals pasgeleden nog goed tot uiting kwam. Een vriend op doorreis was in London en belde ’s morgens om 7 uur (hij dacht dat het 9 uur was, rekende de verkeerde kant op). We moesten constateren dat we ook in 2019 het niet voor elkaar hadden gekregen om een keertje uit eten te gaan en lekker bij te kletsen. Tijdens het gesprek zei hij dat hij kaartjes had voor de musical over het leven van Tina Turner. Helaas had zijn partner afgezegd en alleen was voor hem geen optie. Spontaan reageerde ik: Oh, dan ga ik toch met je mee. Dat was heel snel beklonken. Als een Razende Roeltje (wat een spannend jeugdboek was dat toch!) gekeken wanneer ik kon vliegen. Dat was om 10.20 vanaf Montpellier naar Gatwick. Een uur rijden bij mij vandaan. Even overleg gevoerd en toen geboekt en gelijk ingecheckt. Zo zat ik drie uur later, mijn haar nog niet helemaal droog, in het vliegtuig op weg naar Londen voor een heerlijk lang weekend. De boel de boel gelaten en me nergens zorgen over gemaakt.
Mijn geheugensteuntje
Maar… het kan ook anders. Ik ben een vrouw van lijstjes. Meestal maak ik die in de avond en schrijf dan minutieus op wat ik de dag erna ga doen. Minutieus is ook echt minutieus. Ik zet er bijvoorbeeld ook op: brievenbus leegmaken. Dat lijkt natuurlijk vreemd, is het ook wel een beetje maar ik vergeet het anders gewoon. Nu is het een heel gemakkelijk klusje en heb je snel iets om af te strepen.
Mijn tuin roept me
De afgelopen dagen was het hier heerlijk weer en ik heb iedere dag een paar uurtjes in de tuin gewerkt. De grond is vochtig en dan kun je zo gemakkelijk het onkruid eruit trekken. Gisteren scheen de zon zo uitbundig dat ik zelfs in de korte mouwen mijn tuinklusje heb gedaan. Vandaag is het iets anders. Af en toe schijnt de zon. Het is 14 graden. Niets slecht voor de tijd van het jaar maar de laatste dagen was het toch aanzienlijk beter en ja, onkruid trekken stond wel op mijn lijstje. Ik moest dus wel de tuin in want aan het eind van de dag moet alles afgestreept zijn.
Kijk, op zulke momenten word ik een beetje gek van mezelf. Oh ja, ik ga zo eerst de brievenbus legen !
Hahahaha dan is juist zo’n impulsief snelle beslissing welkom toch? Even uit je dagelijkse route. Ken het wat je voelt, maar moet nog die stap maken om in lijstjes op papier te werken. Denk namelijk dat ik dat nog steeds uit mijn hoofd kan. NOT?
Het is wel zo, hoe meer je opschrijft hoe minder je onthoudt. Maar goed daar hebben we dan de lijstjes voor. Wel altijd op dezelfde plek neerleggen hoor!
Misschien een goed idee om een keer een lijstje “leeg” te laten en zien wat er die dag gebeurd. Wat komt dat komt.
ik heb je raad opgevolgd. Vandaag geen lijstje (nou ja, een heel kleintje dan!)
Ik vindt het geweldig geschreven ik lees het altijd met plezier ga zo door gr an
wat leuk om dat te lezen. Fijne dag.
Dat impulsieve maakt het leven juist erg leuk. Als het een ziekte is, lijd ik er ook aan en ik denk dat daar geen kruid tegen gewasseni is (over tuinieren gesproken?? )
Kruid laat ik ook staan alleen onkruid haal ik weg en ook nog niet alles. Soms is het zo mooi!
Ha ha. Mooi verhaal hoor. Lekker doorgaan zo?
Geweldig geschreven ????
Dank je wel!
🙂 🙂 🙂 herkenbaar, behalve het vliegen dan 😉
Moet je toch eens doen. Vlieg eens met je grote neef mee.
Hi Elly ik begrijp dat helemaal. Natuurlijk vlieg ik even naar jou voor de musical en dat zijn de leukste dagen / avonturen maar ergens achter in mijn hoofd zou dan tock knagen.
Hond eten/ uitlaten/ brievenbus/ boodschappen/ lunch en blijf ik gevoel houden er klopt iets niet.
Mijn oplossing is geen lijstje en altijd ruimte houden voor plan B. Maar hond krijgt heus eten en de post blijft wel liggen in de bus.
Realiseer je wel dat het een luxe is van geest en geld dat je zo heerlijk spontaan kunt zijn.
Maar ik geloof ook bij jou ( snelle denker/ georganiseerd/ planner) dat eea ook kan.
Er zijn duizenden die dit plan B echt niet kunnen handelen.
wij zijn gelukkig heel flexibel en dat is wel zo fijn in het leven. Goede reis verder.
Wat een geweldige blog weer Elly. Als ik jouw verhalen lees, zie ik jouw enthousiasme en ben ik nu wel heel nieuwsgierig naar jouw boek. En knap hoor om je aan je lijstje te houden, dat lukt mij niet.
Lieve groetjes, Marianne
toch maar eens proberen. Lekker leeg hoofd krijg je dan. Lieve groetjes terug!
Elly, laat je niet gek maken, toen je de huisjes kwam halen was je zo kalm, dus niet doen.
ik kan het wel handelen hoor. Ben je al verhuisd?